Nasz synek Kacperek urodził się z atrezją przełyku i wadą serca w postaci niedomykalności zastawki trójdzielnej. W pierwszej dobie życia przeszedł bardzo ciężką operację zespolenia przełyku, a następnie trzy zabiegi jego poszerzenia. Od jego narodzin trwa nasza nieustanna walka o lepsze jutro...

Synek potrzebuje całodobowej opieki, ponieważ ma trudności z przyjmowaniem pokarmów – jego jedzenie musi być odpowiednio przygotowane, poza tym nie wszystko może jeść. Przy każdym posiłku musi być pilnowany, żeby odpowiednio wszystko gryzł – inaczej zdążają się sytuację, że się zatyka i się dusi. Na szczęście wada serca na chwilę obecną nie zagraża jego życiu. Musimy jednak stale kontrolować, czy nic się nie zmieniło. 

Do tej pory mieliśmy orzeczenie z punktem 7, który dawał nam możliwość pobierania świadczenia pielęgnacyjnego – wtedy ja mogłam być z nim w domu i mieć nad wszystkim piecze. Niestety na ostatniej komisji odebrali nam tę możliwość. Obecnie jest nam coraz ciężej. Niestety nie mogę w tej chwili podjąć pracy. Nie wyobrażam sobie zostawić Kacperka samego na tyle godzin.

Pracuje tylko mąż – niestety z jednej pensji jest coraz ciężej wyżyć. Leki dla Kacperka są bardzo drogie, w dodatku w sezonie jesienno-zimowym cały czas choruje na zapalenia gardła i krtani. Regularnie wyjeżdżamy też na badania i kontrole. Leczymy się w szpitalu na Żwirki i Wigury w Warszawie, a to wszystko kosztuje coraz więcej. Kacper ma jeszcze starszego brata, więc jest nas czworo. 

Nigdy nie prosiliśmy o pomoc, staraliśmy się jakoś sobie radzić... Jednak nie mamy wyboru – każda złotówka będzie dla nas dużym odciążeniem.

Z góry bardzo dziękujemy.

Iwona i Tomasz, rodzice Kacperka