Marzę o tym, żeby moja córeczka mogła żyć jak każde zdrowe dziecko w jej wieku.  Marzę o tym, żeby nie musieć bać się o jej przyszłość. Jednak codzienność zmusza mnie, by było inaczej. Każdego dnia boję się, co jeszcze nas czeka. Boję się o przyszłość mojej córeczki. 

Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej, to wada, która wywróciła życie Karoliny do góry nogami. Diagnoza spadła na nas tak nagle, bez żadnego ostrzeżenia... Karolina ma 10 lat, jest taka mądra, wesoła... I tak bardzo chora. 

Jesteśmy w trakcie leczenia Karolinki, jednak nasz budżet domowy nie daje już rady. Wizyty u specjalistów, dojazdy i przede wszystkim koszty leczenia to ogromne kwoty, które zwalają z nóg. Muszę być przygotowana na wszystko. Gdy piszę te słowa, Karolina znów przebywa w szpitalu. Proszę, pomóż nam! Spraw, by w naszej codzienności pojawiła się iskierka nadziei.

Wioleta - mama