Rok terapii dał mi postępy, o których nawet nie marzyłam – pomóż mi w dalszej drodze po sprawność!

Mam na imię Karolina. Od urodzenia zmagam się z mózgowym porażeniem dziecięcym. Nie jestem samodzielna, na co dzień potrzebuję pomocy drugiej osoby. Bardzo bym chciała, żeby to się kiedyś zmieniło.

Jestem rehabilitowana od urodzenia. Dużo już osiągnęłam i aby nie stracić swojej dotychczasowej sprawności, muszę nadal poddawać się intensywnej rehabilitacji, zarówno ruchowej, jak i logopedycznej. Marzyłam, że kiedyś uda mi się żyć „normalnie", jak moi rówieśnicy… I nagle zobaczyłam światełko w tunelu.

Zaczęłam jeździć na rehabilitację specjalną, nowatorską metodą MAES. Bardzo dbałam o to, żeby nie stracić osiągniętych już umiejętności, a po ponad roku regularnych zajęć przecieram oczy, bo zdobyłam nowe! Przez ten czas udało mi się wypracować naprawdę dużo.

Obecnie łatwiej mówię, umiem dotknąć językiem boku ust, a mój mózg dał się wreszcie przekonać, że prawa ręka istnieje i umie podać coś lewej. Umiem się podeprzeć na łokciu, utrzymać lepiej równowagę, a nawet odpowiednio postawić stopę. Mogę też kręcić stopą na pięcie, a ostatnio nie drgała mi głowa podczas jedzenia... Jestem lepiej skoncentrowana i więcej pamiętam. To postępy, o których kiedyś nawet nie marzyłam.

Metoda MAES bardzo poprawiła jakość mojego funkcjonowania. Dostałam ogromnej siły i nadziei, ale znów pojawiła się przeszkoda w postaci kosztów. Regularne zajęcia wraz z dojazdem to ogromny wydatek, dlatego ponownie postanowiłam zwrócić się do Was z prośbą o wsparcie.

Już raz bardzo mi pomogliście i jestem bardzo wdzięczna za okazane dobro. Jestem szczęściarą, bo dzięki dobrym ludziom, jestem na tyle sprawna, jaka jestem, ale chcę i pragnę jeszcze więcej. Mam wrażenie, że moja samodzielność jest w zasięgu ręki i wierzę, że z Waszą pomocą może być tylko lepiej! Z całego serca proszę, pomóżcie mi w tej trudnej drodze! Każde wsparcie będzie na wagę złota!

Karolina