Do kwietnia 2020 r. wszystko wskazywało na to, że moja córka Kinga jest zdrową dziewczynką. Jednak podczas badań profilaktycznych wykryto u niej cukrzycę typu 1. Byłam zszokowana - moja kochana dziewczynka z nieuleczalną chorobą?

Nasze życie bardzo się zmieniło. Ciągłe kontrole poziomu cukru, wizyty w szpitalu, badania, kłucia. Musiałam nawet zrezygnować z pracy, żeby móc zająć się Kingą - przed każdym posiłkiem, nawet tym w przedszkolu, muszę zbadać jej poziom cukru, żeby była bezpieczna.

Dodatkowo, u córeczki ujawniła się celiakia. Leczenie w tym wypadku to całkowita eliminacja glutenu z pożywienia. A jest on obecny prawie we wszystkim!

Te dwie choroby powodują, że dzieciństwo mojej córki nie wygląda tak, jak powinno. Nie ma szans na spontaniczny posiłek, na który będzie miała ochotę. Każdy wysiłek fizyczny trzeba zaplanować, ponieważ glikemia musi być na odpowiednim poziomie. Wszystkie, nawet najmniejsze posiłki muszą zostać zważone i przeliczone. Inaczej może dojść do tragedii... 

Pomimo tych problemów, Kinga jest wspaniałą dziewczynką. Bardzo lubi zabawy manualne: rysowanie, sklejanie, składanie. Jest też bardzo empatycznym dzieckiem. W przedszkolu pomaga innym dzieciom. Chciałaby opiekować się wszystkimi chorymi zwierzakami. Jestem dumna, że mam taką córkę!

Niczego nie pragnę bardziej, jak tego, żeby Kinga jak najmniej odczuwała niedogodności związane z chorobą. Od września zaczyna naukę w szkole i bardzo chcę, żeby mogła być tam bezpieczna i samodzielna. 

Do tego potrzebujemy zakupu nowej pompy insulinowej, na którą niestety nas nie stać. Życie z cukrzycą wymaga ponoszenia naprawdę wysokich kosztów. Każdy paragon w aptece może przyprawić o zawrót głowy.

Bardzo proszę o wsparcie mojej kochanej córeczki w tym ważnym dla niej momencie – rozpoczęcia szkoły. Będę wdzięczna za każdą, nawet najmniejszą pomoc. Razem dajmy Kindze lepsze życie!

Izabela, mama