Codzienność stawia przed nami nowe wyzwania. Strach rośnie, bo wciąż nie wiem, czym jeszcze zaskoczy choroba. Stan mojej córki wciąż się pogarsza, a ja boję się, że staniemy w obliczu tragedii, której nie będziemy w stanie powstrzymać. 

Choroba postępuje, a ja nie jestem w stanie jej zatrzymać. Mam wrażenie, że każdego dnia jest gorzej. Bezradność jest porażająca. Lekarze nie mają dla nas dobrych wieści ani gotowych rozwiązań. Na ten moment wdrożone zostało leczenie objawowe oraz intensywna rehabilitacja, ale to za mało, by pokonać trudną chorobę genetyczną. 

Zdarzają się dni, w których Klaudia jest wyczerpana - jej organizm potrzebuje snu, czasem drzemki trwają pół dnia, a ona wciąż jest zmęczona. Choroba wykańcza moją córkę psychicznie i fizycznie - w jej oczach widzę czasem rezygnację. Ten widok jest dla mnie potworny, bo ze wszystkich sił walczę o to, by Klaudia nie straciła nadziei na to, że czeka ją dobra przyszłość, że choroba nie zniszczy wszystkiego… 

W poszukiwaniu rozwiązania problemów zdrowotnych mojej córki jestem w stanie zrobić wiele, ale każda konsultacja, każda godzina rehabilitacji i dodatkowych zajęć terapeutycznych, każde zakupy w aptece to koszty. Środki, które trudno już liczyć, bo rosną w zawrotnym tempie, a ja nie mam takich pieniędzy! Całą energię wkładam w codzienną opiekę nad córkami, dlatego nie mam możliwości zdobycia takich środków, a właśnie od nich zależy przyszłość mojej córki. Proszę, pomóż mi zawalczyć o Klaudię. 

W tym momencie nie mam jednak wyjścia - muszę skorzystać z każdej możliwości, by znaleźć odpowiedź na pytanie, jak ratować Klaudię z piekła choroby. Codzienność mojego dziecka w niczym nie przypomina rzeczywistości rówieśników. Przed nami konsultacje w Centrum Zdrowia Dziecka, kolejne badania genetyczne, a na ich podstawie być może wdrożenie nowego leczenia. Liczba niewiadomych w naszej sytuacji jest wciąż zbyt duża, ale nie tracę nadziei… Wiem, że jeśli znajdę życzliwych nam ludzi i wsparcie, będę mogła ruszyć do walki o zdrowie mojej córki!

Chciałabym wyrwać Klaudię z pułapki, dać jej szansę na normalne życie. Na to, by ten trudny etap był dla nas w przyszłości tylko dramatycznym wspomnieniem. Proszę, pomóż, bym nie musiała dłużej żyć w strachu przed tym, że Klaudia stanie się zagrożeniem - dla siebie i innych… Ta choroba zmieniła życie mojej córki w koszmar na jawie. Pomóż nam, zanim dojdzie do tragedii!