1100 gramów cudu - walczymy o lepsze życie dla Konrada

Nie tak miała wyglądać nasza historia. Marzyliśmy, by nasz synek zdrowo i szczęśliwie przyszedł na świat, tak, by żadne niebezpieczeństwo nie odebrało mu szansy na dobre życie. Niestety, los miał dla nas inny plan. 

Konrad urodził się po 26 tygodniach, które spędził pod moim sercem. Malutki, bo ważący zaledwie 1100 gramów okazał się być bardzo dzielnym i silnym wojownikiem. Pomimo trudnej sytuacji zdrowotnej, dzięki zaciekłości i ogromnemu wsparciu personelu oddziału neonatologicznego, Konradowi udało się opuścić szpital i szczęśliwie wrócić do domu. 

Jego codzienność nie jest łatwa. U synka zdiagnozowano mózgowe porażenie dziecięce czterokończynowe. Konrad nie jest w stanie samodzielnie chodzić lub siadać, chociaż codziennie walczy o to, by być sprawnym chłopcem. Jego uśmiech jest dla nas najważniejszy, dlatego staramy się, jak tylko umiemy, by nigdy nie schodził z twarzy. Widzimy małe kroki, które są dla nas milowymi postępami na tej trudnej drodze. 

Dzięki dotychczasowej, systematycznej i ciężkiej pracy widać efekty prowadzonych terapii. Konrad od kilku miesięcy uczęszcza do przedszkola, w którym bierze udział w zajęciach wspomagających jego rozwój. Spotkania z logopedą sprawiają, że powoli zaczyna wypowiadać niektóre sylaby. Niedługo mamy w planach zapisać synka na basen, ponieważ wiemy, jak wiele korzyści zdrowotnych się z tym wiąże. 

Od kwietnia, raz w miesiącu jeździmy z Konradem na turnusy rehabilitacyjne. Wierzymy, że systematyczna praca przyniesie oczekiwane efekty, dlatego zaplanowaliśmy już wyjazdy do końca roku.

Niestety, koszty rehabilitacji są ogromne, dlatego zwracamy się z prośbą o wsparcie, by nasz kochany synek mógł wyjeżdżać na turnusy, a także kontynuować terapię w komorze normobarycznej - to szansa, której nie możemy zmarnować!

Aleksandra i Krzysztof - rodzice Konrada