Myślałam, że nic złego nie może nam się stać. Byłem niemal pewny, że moja rodzina może czuć się bezpiecznie. Byłem zawodowym strażakiem, płetwonurkiem, trenowałem również karate Kyokushin. Aktywność fizyczna dawała mi wiele satysfakcji, dawała szczęście, z którego teraz tak mało pozostało... We wrześniu 2020 roku uległem bardzo poważnemu wypadkowi. W tamtym momencie mój świat się zatrzymał, a wręcz zawalił. Wszystko, to, czym do tej pory mogłem się cieszyć, zdrowie, które pozwalało mi się realizować, zostało mi zabrane. 

Przez 7 miesięcy przebywałem w szpitalu. Dziś jestem już w domu, jednak mam całkowicie sparaliżowane ciało. Jestem bardzo wdzięczni mojej żonie, a także rodzinie, dzięki której mogę funkcjonować. Niestety, przez brak możliwości podjęcia pracy, brakuje nam środków niemal na wszystko. Rehabilitacja jest konieczna, tak samo jak dalsze leczenie i sprzęt, który umożliwi łatwiejszą opiekę nade mną. Być może jestem przykuty do łóżka, jednak wciąż marzę o tym, że może być łatwiej, dlatego bardzo proszę o pomoc!

Krzysztof