Leon Dalecki, 9 lat

Leoś pogodny i uśmiechnięty chłopiec. Zawsze go takim widzieliśmy. Zachwycaliśmy się, gdy jako noworodek obdarzał nas swoim uważnym spojrzeniem. Nie płakał. Gdybyśmy mogli cofnąć się w czasie, nie cieszylibyśmy się tym spokojem. Leon już wtedy nie potrafił wyrazić swoich potrzeb. Płacz to przecież jedyne narzędzie, jakim dysponują małe dzieci...

Nasz synek zmaga się podstępnym z zaburzeniem, którego nie widać gołym okiem. Gdy skończył 3 lata zdiagnozowano u niego autyzm. Leon nie mówił, nie zauważał rówieśników i nie bawił się zabawkami. Jako rodzicom pierwszego dziecka łatwo było nam wmówić, że na wszystko przyjdzie czas... Strach o przyszłość Leosia na chwilę zdominował naszą codzienność. Jednak szybko otrząsnęliśmy się z szoku i zaczęliśmy działać. 

Natychmiast po wydaniu orzeczenia rozpoczęliśmy wielospecjalistyczną terapię i widzimy duże postępy. Leon coraz więcej rozumie i zaczyna się komunikować. Jest coraz bardziej samodzielny, zaczyna zauważać ludzi wokół i nawiązywać kontakt wzrokowy. Lubi czytać książki, grać w gry planszowe i pasjonuje się fotografią. Nigdy nie spodziewaliśmy się, że będziemy się cieszyć z tak małych rzeczy!

Niestety, nie brakuje też ciężkich momentów. Leon przejawia zachowania, które mocno dezorganizują życie naszej rodziny. Nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami. W szczycie złości niszczy sprzęty, jest agresywny, potrafi skrzywdzić samego siebie...

Aby uzyskać kolejne rezultaty, potrzebna jest dalsza, intensywna terapia. Niestety to wszystko jest bardzo kosztowne. Leoś uczestniczy w zajęciach logopedycznych, integracji sensorycznej, fizjoterapii i hipoterapii. Dlatego zwracamy się z prośbą o wsparcie w zapewnieniu dalszej terapii dla naszego syna.
Za każdą pomoc z całego serca dziękujemy.

Rodzice