Leon to już 8-letni chłopiec, a wciąż przypominam sobie moment, w którym przyszedł na świat, jakby to wydarzyło się wczoraj. Jest moim całym światem, któremu chciałabym przychylić jak największy skrawek nieba. Nie jest to jednak łatwe, ponieważ od samego początku musimy mierzyć się z ogromnym wyzwaniem, które narzucił nam nieprzewidywalny los...

Kiedy Leoś miał 5 lat, zdiagnozowano u niego zaburzenia rozwoju pod postacią autyzmu dziecięcego. Synek miał trudności w porozumiewaniu się, unikał kontaktu, z czasem doszły kolejne niepokojące zachowania, lęk przed niektórymi przedmiotami i nadmierna wrażliwość na zapachy.

Synek rozpoczął wielospecjalistyczną terapię. Na jej potrzeby musieliśmy przeprowadzić się z małego miasteczka do Poznania. Każdego dnia staram się stawać na wysokości zadania i dawać Leosiowi szansę na jak najlepszy rozwój. Nic nie przychodzi jednak bez poświęcenia. Swoim codziennym wysiłkiem synek pokazuje, że warto jest się starać. Zauważyliśmy już poprawę. Z dziecka, które unikało jakiegokolwiek kontaktu wzrokowego i werbalnego, Leoś stał się chłopcem mówiącym, odnajdującym się społecznie. Wiem, że to dopiero początek, że systematyczne zajęcia pod opieką specjalistów przyniosą kolejne, większe sukcesy, na które z niecierpliwością czekamy.

Synek korzysta ze specjalnego programu do komunikacji PECS, uczęszcza również do placówki, która jako pierwsza wprowadziła tę metodę. To właśnie dzięki niej Leoś zaczął się z nami komunikować, wyrażać swoje uczucia i potrzeby. Jest samoobsługowy w większości czynności. To, że synek mówi jest dla nas światełkiem w tunelu, dlatego walczymy również o to, aby nie stracić poczynionych postępów. Na szczęście Leoś ma obok siebie dwie wspaniałe siostry, które dbają o to, by nie stał on na uboczu, angażują go do wspólnej zabawy i pomagania w domowych czynnościach. Oprócz tego synek uczęszcza na terapię integracji sensorycznej, ćwiczenia z logopedą, fizjoterapię i muzykoterapię. 

Wszystkie zajęcia są niezwykle ważne, ponieważ pozwalają Leosiowi odnaleźć się w rzeczywistości, ćwiczyć umiejętności społeczne, sprawność i samodzielność, pozwalają pozbyć się nieustannego strachu. 

Wiele osób odkłada środki finansowe na wakacje, czy spełnianie swoich marzeń. Ja przeznaczam wszystkie oszczędności na liczne terapie mojego synka, a wciąż nie jestem w stanie sprostać tylu potrzebom finansowo, dlatego bardzo Państwa proszę o wsparcie. Każdego dnia dziękuję, że Leoś się urodził, że jest z nami, że często jest silniejszy niż ja i nigdy się nie poddaje…

Kinga, mama