Łukasz Kalbarczyk, 39 lat

Niespodziewanie długa i wyboista droga do zdrowia stała się moją rzeczywistością. Po niemal pięciu miesiącach, kiedy chodzenie było dla mnie niemożliwe, mogę z dumą ogłosić: CHODZĘ! To niewiarygodne uczucie – móc znów stawiać kroki, choć droga do pełnego zdrowia wciąż przede mną.

To, co wydawało się niemożliwe, stało się rzeczywistością dzięki wsparciu najbliższych oraz wielu darczyńców – tak, mówię tutaj o Was. Wasza pomoc pozwoliła mi skupić się na procesie leczenia bez dodatkowego obciążenia finansowego. Dzięki Wam, mogłem i nadal mogę korzystać z rehabilitacji u specjalistów od neurologicznych jednostek chorobowych oraz pracy z trenerem osobistym.

Dziś żyję, pracuję i opiekuję się moją córką, niemal jak każdy zdrowy człowiek. Jednak wciąż borykam się z deficytami mięśniowymi – spuścizną choroby, która dotknęła przede wszystkim nerwy moich stóp, nóg i twarzy. Moim największym celem jest odzyskanie pełnej sprawności, aby móc znów biegać, podróżować bez ograniczeń, i być w pełni sprawny dla mojej rodziny i córki. Ona odzyskała swojego Tatę, a ja nie zamierzam na tym poprzestać.

Mój cel to nie tylko osobiste zdrowie, ale również zapewnienie, by mój stan nigdy nie wpłynął negatywnie na moją rodzinę. Dlatego, jeśli czujesz, że możesz i chcesz wspomóc, rozważ przekazanie 1,5% swojego podatku na rzecz mojej dalszej rehabilitacji. Każda pomoc ma znaczenie i przybliża mnie do dnia, w którym będę mógł powiedzieć: „Wygrałem”.

Z całego serca dziękuję każdemu, kto postanowił przyłączyć się do mojej podróży. Razem tworzymy historię pełną nadziei i wytrwałości.

Łukasz