By nieszczęścia w końcu odpuściły. Pomagamy Maciejowi!

Od pewnego czasu boję się, że już nigdy nie poczuję się zdrowym i sprawnym człowiekiem. Jeszcze kilka lat temu nie przypuszczałem, że mój stan zdrowia może się tak bardzo pogorszyć. Wiem, że nie jestem już najmłodszy, jednak do starości wciąż mi daleko. Choroba jednak nie pyta o wiek. Przychodzi nieproszenie, podporządkowując sobie całe nasze życie. Nieszczęścia zbiegły się w czasie, utrata pracy, paraliż prawej strony ciała, ciągłe pobyty w szpitalu... Dziś, jak nigdy przedtem wiem, że nie ma nic cenniejszego niż zdrowie, a ja o swoje będę walczyć do samego końca. 

Koszty związane z leczeniem przerastają mnie. Potrzebuję również rehabilitacji, by jak najszybciej wrócić do sprawności, by móc znów podjąć pracę i utrzymać rodzinę. Moja 8-letnia córka wciąż potrzebuje taty, takiego, który będzie w stanie ją wesprzeć, który będzie oparcie. Proszę, pomóż mi! 

Maciej