Mam na imię Magda. Mam 38 lat i od 14 lat choruję na Endometriozę IV stopnia. Jest to endometrioza głęboko naciekająca – najcięższa postać choroby i najwyższy stopień zaawansowania.

Oto moja historia:   

Moja pierwsza miesiączka już dawała mi wiele do myślenia, ponieważ ból był tak okropny i przeszywający, że mdlałam w łazience.

W pierwsze dni miesiączki nie byłam w stanie wstać z łóżka, chodzić do szkoły, czy uczęszczać na zajęcia na studiach. Kiedy zaczęłam pracować - regularnie brałam urlop. Prosiłam tylko Boga, żeby ten ból się skończył! Jako młoda dziewczyna czułam, że jest coś ze mną nie tak, że to nie jest normalne, aby tak cierpieć...

Szukałam pomocy wśród wielu ginekologów, jednak oni bagatelizowali moje dolegliwości mówiąc:  to normalne, po ciąży minie, przesadzasz, taka Pani uroda...

Zażywałam silne leki przeciwbólowe i rozkurczowe. Wtedy jeszcze nie wiedziałam z czym się zmagam. Byłam zupełnie nieświadoma, że to dopiero początek mojego straszliwego koszmaru... 

Po kilku latach oprócz bólów miesiączkowych, pojawiły się także bóle całego podbrzusza, kręgosłupa, głowy, bóle żołądkowo – jelitowe. Nie mogłam dosłownie funkcjonować! Udawałam się na wizyty do różnych lekarzy: ginekologów, gastrologów, neurologów, kardiologów. Wysyłano mnie do psychiatry, ponieważ nikt nie umiał mi pomóc.  Szukałam pomocy wszędzie, bo czułam, że dzieje się ze mną coś złego...  Niestety nikt nie potrafił mi pomóc.

W końcu w 2009 roku trafiłam na lekarza, który po wysłuchaniu mojej historii postanowił zrobić laparoskopię zwiadowczą, na którą pojechałam aż 300 km! Myślałam, że trafiłam w dobre ręce. Niestety, na miejscu wyłuszczono mi torbiel i zaledwie kilka miesięcy później było tylko gorzej! Ból był jeszcze silniejszy! 

Przez kolejne lata nie otrzymałam odpowiedniej pomocy. Ginekolodzy nie widzieli zmiany na jelitach, odsyłali do gastrologa, a gastrolog do neurologa.... Bóle brzucha, bóle żołądkowo-jelitowe i mdłości doskwierały mi każdego dnia. I choć byłam pod opieką wielu specjalistów, regularnie chodziłam na USG – mój stan się pogarszał...

W tym czasie brałam hormony, które miały wyciszyć chorobę, niestety tylko pogarszały mój stan.  Przez te wszystkie lata – endometrioza siała spustoszenie w moim organizmie.  Skleiła moje narządy w jeden wielki kokon. Pojawiły się nacieki endometrialne, zrosty, guzy. Choroba rozwinęła się, a ból stał się na tyle silny, że leki przestały już przynosić ukojenie. 

Dzięki wsparciu najbliższych nie poddawałam się i szukałam pomocy. Pomimo wielu wylanych łez to dla nich znalazłam siłę, by walczyć o lepsze życie. W końcu, po latach poszukiwań i cierpienia trafiłam do Medicus Clinic we Wrocławiu. Tam postawiono mi druzgocącą diagnozę – endometrioza głębokonaciekająca pochwowo-odbytnicza i rozległa adenomioza (umiejscowienie ognisk wewnątrz błony mięśniowej macicy).  W obrębie całej jamy brzusznej widoczne są zmiany, zajęte są jajniki, jajowody, pęcherz i co najgorsze – jelito grube... Zmiana powoduje zwężenie światła jelita o ponad 50 procent. Każdego dnia może dojść do niedrożności jelit... W moim organizmie cały czas toczy się proces zapalny.

Choroba rozwijała się latami i zajęła wszystkie narządy. Dlatego potrzebna jest operacja, która zatrzyma jej rozrost, pomoże normalnie funkcjonować, a także żyć bez bólu. Tylko tyle i aż tyle. Za mną już kilkuletnia, żmudna i kosztowna droga leczenia wszystkich dolegliwości. Większość badań wykonywałam prywatnie. Przez część mojego życia cała moja wypłata oraz oszczędności były przeznaczone na konsultacje, badania diagnostyczne, fizjoterapię i nawet psychoterapię... 

Dlatego zwracam się do Was z prośbą o pomoc, ponieważ koszt operacji to 60.000 tys. zł.! Niestety, zabieg ten nie jest refundowany w Polsce... 

Ze względu na bóle jelit, które mam po każdym posiłku, a także bóle podbrzusza mdłości i wymioty operacja może odbyć się wcześniej w przyspieszonym terminie.

Ta kwota znacznie przekracza moje możliwości, a czasu jest krytycznie mało! Operacja została wyznaczona już na 5 grudnia! Jestem przerażona, jednak wierzę, że z Waszą pomocą się uda! Bardzo trudno mi prosić o pomoc, ale nie mam innego wyjścia. Każda podarowana złotówka przybliży mnie do szczęśliwego, normalnego życia! 

Magda