Nowotwór nie odpuszcza, Ty możesz pomóc! Wspieramy walkę Małgorzaty!

Mam na imię Małgorzata i jestem pielęgniarką. Przepracowałam zawodowo 25 lat, na więcej choroba mi nie pozwoliła. Tym razem sama potrzebuję pomocy. Bardzo proszę o wsparcie mojej walki z nowotworem, o ratowanie mojego życia.

W październiku 2009 roku zdiagnozowano u mnie złośliwy nowotwór jajnika. Miałam wtedy dopiero 42 lata. W tym momencie mój świat legł w gruzach... Całe życie opiekowałam się pacjentami. Teraz sama miałam stać się jednym z nim... Wiedziałam, że muszę stawić czoła chorobie.

Rozpoczęłam chemioterapię. Między pierwszym, drugim i trzecim cyklem leczenia wróciłam do pracy zawodowej. Chciałam być aktywna, codziennie wyznaczać sobie cele, przebywać z ludźmi, a nie w domowym zaciszu. Niestety, po trzecim cyklu chemioterapii mój stan zdrowia się pogorszył i zostałam skierowana na rentę...

Walka niestety nie skończyła się tak, jak miałam to nadzieję - szybkim zwycięstwem. Dopiero się rozpoczęła... Potem następowały kolejne wznowy choroby, kolejne chemioterapie, kolejne wypadanie włosów, rzęs, brwi. Bardzo słabe żyły zmusiły mnie do założenia portu naczyniowego, potem kolejnego. W międzyczasie nie uniknęłam także sepsy. Intensywne leczenie bardzo mnie osłabiło, a jednocześnie dawało szanse na spowolnienie choroby.

Niestety, ostatnia chemia nie przyniosła żadnego efektu. Dzięki lekarzowi prowadzącemu dowiedziałam się o nierefundowanym leku - jedynym, który może mi pomóc. Niestety, jedna dawka kosztuje blisko 4 tysiące złotych... Koszt marzenia o zdrowiu jest poza moim zasięgiem.

Lek może zatrzymać postępy choroby, może sprawić, że zyskam sporo czasu, tu na ziemi, wśród moich bliskich. Wiem, że jest wiele osób, które tak jak ja potrzebują pomocy, ale skoro każdemu można marzyć to i ja mam marzenie, marzenie, aby znowu stawić czoła chorobie po raz kolejny i.... poznać wnuczkę, będzie miała na imię IGA.

Proszę, pomóż mi, bym nigdy nie straciła nadziei. 

Małgorzata