Walczymy o życie córki❗️Nie będzie już drugiej szansy na ratunek...

Aktualizacje

• 1 grudnia 2025

  Tak bardzo prosimy, błagamy, ratuj naszą córeczkę, nim będzie za późno... 💔

  Zostało 10 dni do planowanego zakończenia zbiórki… Czy tym razem się uda? Coraz bardziej w to wątpimy...

  Zostało już bardzo niewiele czasu, żeby nasza Małgosia mogła przyjąć terapię. Tylko ona daje nadzieję na to, że uda się pokonać tę okrutną chorobę...

  Każdy dzień bez leczenia to krok w kierunku najgorszego... Im szybciej uda nam się zebrać środki, tym większa szansa, że Małgosia wygra walkę o swoje życie. Nie ma żadnej innej możliwości. Żadnego innego ratunku...

  

  Od sierpnia 2021 roku trwa zbiórka na leczenie naszej córeczki — przez ten czas wiele osób włączyło się w walkę o jej przyszłość. Teraz potrzebujemy tego wsparcia jeszcze bardziej... Małgosia już niedługo przekroczy wagę i na zawsze zostanie wykluczona z podania terapii... 

  Dlatego błagamy: nie pozwól na to. Każda złotówka, każde udostępnienie przybliża naszą córeczkę do leczenia i daje nam nadzieję na cud...

  Rodzice Małgosi

• 17 listopada 2025

  Czy naprawdę zostało nam już tylko czekać na najgorsze? Błagam, jesteś naszą ostatnią nadzieją 💔

  Po czterech latach walki i szukania ratunku czekamy już tylko na śmierć. Nasza córeczka tylko leży, nie mówi i już tylko na nas patrzy...

  Nie wiem, dlaczego życie jej to zrobiło. Dlaczego ją tak skrzywdziło? Codziennie zadaje sobie to pytanie.

  Dlaczego nikt nie chce mi pomóc uratować mojego dziecka... Zapukałem już chyba do wszystkich drzwi. Wołałem o pomoc wszędzie, gdzie tylko się da. Nadal się nie udało. To wszystko na nic...

  

  Płaczę, gdy to piszę, ale boję się, że czekamy już tylko na śmierć.

  Najbardziej zadziwia mnie fakt, że moja Małgosia wciąż się do mnie uśmiecha. Jakby chciała powiedzieć, że mi wybacza. Że wie, że zrobiłem dla niej wszystko, ale to nie wystarczyło. 

  Rozpadam się, bo tak bardzo bym chciał, żeby przestała cierpieć... Jej starsza siostra, Ela, nagrała nawet apel, bo też chciała pomóc. Chciała pomóc nam ocalić Małgosię.

  Nie wiem, ile czasu nam zostało i czy w ogóle go jeszcze mamy. Mamy już tylko ostatnią nadzieję, że przeczytasz tego maila, że nas zauważysz. Że zauważysz Małgosię...

  Bardzo proszę, pomóż. Otwórz swoje serce ten jeden raz. Wpłać złotówkę – nie proszę o wiele. O złotówkę. Wciąż wierzę, że moja Małgosia będzie mogła żyć. To będzie możliwe właśnie dzięki Tobie...

  Tata Małgosi

  Czytaj dalej
• 3 listopada 2025

  Moja córeczka gaśnie w moich ramionach... Błagam, ratuj ją❗️

  Małgosia powoli gaśnie. Nie możemy już tego wypierać. Nie możemy już tego ukryć. Ona nie ma już sił do dalszej walki. Widzimy gołym okiem, że choroba dzień po dniu nam ją odbiera 💔 

  Cztery lata trwania zbiórki, a nam nadal nie udało się uzbierać kwoty potrzebnej na leczenie. Mamy wrażenie, że naszej córki nikt już nie widzi. Że nikogo nie obchodzi jej los. A ona przecież może umrzeć. Może nigdy nie dorosnąć, nigdy nie zaznać normalności, nigdy nie skosztować życia bez bólu i cierpienia...

  Trzymam ją mocno w ramionach, bo tak bardzo się boję, że ona zaraz zniknie. Że nasze dni są policzone...

  

  W wolnych chwilach zbieram puste butelki i złom, żeby wymienić je na złotówki i dorzucić choć trochę na zbiórkę mojej córki. Cały czas wierzę, że liczy się każdy grosz, każda złotówka. Że jeśli dotrę do odpowiedniej ilości osób, to Małgosia przeżyje. Ale nie wiem, ile ona jeszcze wytrzyma...

  Uwierz mi, dla rodzica nie ma nic gorszego niż świadomość, że nie jest w stanie uratować własnego dziecka. Dać mu normalnego, spokojnego dzieciństwa. Pozbawić bólu. Moje serce jest w strzępach, kawałkach i już nigdy nie uda mi się go posklejać.

  Jedyne, co mogę robić, to patrzeć w oczy Małgosi, płakać i przepraszać ją, że nie dałem rady. Że zawiodłem, jako tata, bo nie zdążyłem uratować jej życia. Ochronić jej przed złem.

  Obiecuję jej, że znajdę osoby, które się nad nami zlitują. Które nam pomogą. Dzięki którym będziemy mogli zapłacić za leczenie. Ale coraz częściej łapie się na tym, że oszukuję własną córkę. Że sam przestaję wierzyć w to, co mówię...

  Bardzo Was proszę, wręcz błagam – pomóżcie mi, pomóżcie uratować moją małą kruszynkę, moją kochaną córeczkę. Ona wciąż tu jest, wciąż walczy i bardzo chce żyć. A ja nigdy sobie nie wybaczę, jeśli mi się nie uda...

  Tata Małgosi

  Czytaj dalej