30 marca obchodziłam urodziny. Spędziliśmy je z moim partnerem, Marcinem we wspaniałej atmosferze. W takich momentach nie dopuszcza się do siebie, że za chwilę świat może się zawalić. Następnego dnia Marcin doznał udaru mózgu…

Godzinę po wyjściu z domu, otrzymałam niepokojący telefon. Mój partner mówił w sposób niezrozumiały, bełkotliwy… Prosił, żebym wróciła do domu. Myślałam, że może robi sobie ze mnie żarty. Poprosiłam syna, żebym sprawdził, co się dzieje. Niestety, Marcin leżał w swoim pokoju w bardzo złym stanie…

Szybko trafił do szpitala. Diagnoza: udar krwotoczny z porażeniem prawej strony. Bałam się, że Marcin umrze! Nie mogłam uwierzyć, że nasze wspólne życie może ot tak się zakończyć, przecież jesteśmy dopiero po czterdziestce…

Na szczęście, udało się ustabilizować jego stan. Przez miesiąc leżał w szpitalu, gdzie nie mógł ruszyć się z łóżka, był cewnikowany. Później został przewieziony do ośrodka rehabilitacji neurologicznej, gdzie przebywa do dzisiaj. Każdego dnia walczy o powrót do mnie, do naszej rodziny!

Marcin ma kłopoty z poruszaniem się. Jego prawa ręka jest całkowicie niesprawna. Robi postępy w chodzeniu, ale dalej jest w stanie przejść tylko niewielką odległość. Dalsza rehabilitacja jest więc niezbędna!

Mój ukochany to osoba bardzo oddana innym. Ktokolwiek poprosi go o pomoc, zawsze ją otrzymuje. Jest wspaniałym ojcem i partnerem. Nawet teraz jest dla mnie ogromnym wsparciem! Za Marcinem tęskni też pies, z którym uwielbiał spacerować, pokonując ogromne odległości.

Koszty, z jakimi się mierzę, są ogromne. Mój partner potrzebuje dalszej rehabilitacji, żeby wrócić do sprawności. Najlepszą pomoc zapewni mu specjalistyczny ośrodek.

Staram się, jak najczęściej odwiedzać Marcina, mimo że nie mam prawa jazdy. Wiem, jak ważne dla mojego partnera jest to, żeby widzieć się ze mną i z rodziną. To daje i jemu i mnie siły do dalszej walki! Proszę, pomóż nam!

Patrycja, partnerka

Marcin walczy o sprawność!