Marcin Wrona, 28 lat

To był 28 kwietnia 2021 roku... Piękny wiosenny dzień, który miał stać się datą najgorszego koszmaru. Nie pamiętam nic z tego zdarzenia i nie wiem, jak doszło do wypadku... Obudziłem się w szpitalu. Okazało się, że profesjonalny strój i kask uratowały mi życie. Jednak już wtedy było wiadomo, że mam złamany kręgosłup i przerwany rdzeń.

Pierwsza noc w szpitalu była bardzo ciężka. Obrażenia wewnętrzne były tak poważne, że lekarze dawali mi 50% szans na przeżycie. Pamiętam jedynie zapach szpitala, dźwięki kardiomonitora i przeraźliwy strach. W oczekiwaniu na operację myślałem tylko o moich bliskich i o tym, jak bardzo muszą być załamani. Operacja trwała 11 godzin. Kiedy się obudziłem, usłyszałem najgorsze słowa z możliwych. Już wiedziałem, że nie będę chodził i czeka mnie wózek inwalidzki. Ani ja, ani moja rodzina nie mogliśmy w to uwierzyć...

Chcę żyć normalnie, chcę założyć swoją własną rodzinę i być szczęśliwy. Wierzę, że uda mi się to zrobić mimo ograniczonej sprawności. Niestety życie sprzed wypadku już nie wróci, ale nie poddam się i będę walczył o jakość mojego życia każdego dnia. Teraz już wiem, że nigdy nie mamy pewności, co czeka nas jutro... Proszę o pomoc!

Marcin