By samodzielność przestała być marzeniem

Nie można przyzwyczaić się do proszenia o pomoc. Nie można przejść do porządku dziennego nad tym, że samodzielne wykonywanie prostych czynności, to marzenie, które może nigdy nie zostać zrealizowane. Nie można odpuścić, przecież walka toczy się o coś, co najważniejsze, o życie! Wypadek, który je zmienił, zdarzył się ponad dwie dekady temu. Staram się, jak mogę. Codziennie przekraczam swoje granice, jednak nie wciąż muszę prosić o pomoc i łamie mi to serce. 

Moim nieodłącznym towarzyszem od 20 lat jest wózek inwalidzki. To moje okno na świat. Dzięki niemu nie jestem więźniem własnego domu. Jednak, przez to, że używam do non stop, jest już bardzo zużyty. Nie zliczę, ile razy samodzielnie go naprawiałem. Na szczęście za każdym razem się udawało. Jednak sprzęt coraz częściej odmawia mi posłuszeństwa. Wielokrotne naprawy wpłynęły też na bezpieczeństwo poruszania się na tym wózku. Bardzo się boję, że nadejdzie dzień, w którym obudzę się i będę musiał zostać w łóżku, bo wózka już nie będzie... Nie mogę do tego dopuścić! Nie mogę też pozwolić sobie na zakup nowego, ich ceny są horrendalnie wysokie. Dlatego proszę Cię - pomóż!