Marysia Bokus, 6 lat

Jestem nauczycielem wspomagającym i oligofrenopedagogiem w publicznym przedszkolu na Ursynowie, w Warszawie. 

Marysia to cicha, piękna istotka o przenikliwych oczach i ogromnym sercu. Nie mówi. Nie dlatego, że nie chce. Marysia po prostu nie potrafi, nie ma takiej możliwości. Kiedy patrzę, jak z wszystkich sił stara się przekazać coś wzrokiem, gestem lub spojrzeniem, serce mi pęka. Wiem, że tam, w jej małym świecie, jest wiele myśli i potrzeb, ale nie ma słów, które mogłyby je wypowiedzieć. Jej rodzice mimo ogromnej miłości do swoich dzieci, nie są w stanie zapewnić im odpowiedniego wsparcia. W domu, oprócz Marysi, jest jeszcze dwójka rodzeństwa. Trudno opisać, jak wiele ta rodzina przechodzi każdego dnia. Brak środków, brak dostępu do specjalistów, ciągła walka o przetrwanie, to ich codzienność.

Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom oraz odpowiedniemu wsparciu medycznemu Marysia mogłaby zacząć mówić. Niestety to generuje spore koszty. Dziś proszę o wsparcie nie dla siebie, ale dla dziewczynki, która codziennie walczy, by świat ją usłyszał. Marysia nie potrzebuje wiele, tylko tego, by ktoś jej pomógł usłyszeć i odpowiedzieć. Proszę, pomóżmy jej razem. 

Justyna Rachwalska, nauczyciel wspomagający i pedagog specjalny