Mama poświęciła mi całe życie. Była zawsze, kiedy tego potrzebowałam, zawsze gotowa, by mi pomóc. Teraz to ja chcę jej pomóc, ale jest mi tak strasznie ciężko... Mam nowotwór, który codziennie zabiera mi coraz więcej sił. Poddałam się wykańczającemu leczeniu i zrobię wszystko, by mieć, choć cień szansy, by pokonać mojego potwornego wroga, ale on nie odpuszcza, a mój osłabiony organizm jest już u kresu sił... Jest jeszcze moja mama. Osoba starsza i też schorowana, która potrzebuje pomocy przy codziennych czynnościach. Potrzebuje opieki i wsparcia, których ja coraz częściej nie mogę jej zapewnić. 

Zabierałam mamę na chemioterapię, co kilka tygodni jeździła ze mną kilkaset kilometrów, bo nie mogłam zostawić jej samej... Musiałam liczyć na pomoc i dobrą wolę obcych osób, a kiedy miałam nadzieję, że koszmar minął - nowotwór wrócił. On jest coraz silniejszy, ja coraz słabsza... Chciałabym płakać z rozpaczy, ale nie mogę! Nie mam na to ani czasu, ani siły. Jedyne, co mogę zrobić, to opowiedzieć Ci swoją historię i prosić - pomóż mi!