Mam 28 lat, a moim największym marzeniem jest to, by było jak dawniej... Bym znów mógł po prostu żyć! Bym mógł mieć plany, marzenia i siłę na ich realizację. Czy to tak wiele?

3 września 2018 roku wszystko się zmieniło. Zaczęło się moje nowe, pełne bólu i niepewności życie. Doznałem rozległych urazów, przez co z aktywnego młodego człowieka stałem się pacjentem potrzebującym pomocy. Nawet teraz, mimo że każdego dnia towarzyszą mi stabilizatory, mam ogromne trudności w codziennym funkcjonowaniu.

Długotrwałe leczenie wywołuje kolejne problemy, ale wiem, że nie mogę się poddać... Na szali leży moja przyszłość! Pomóż mi ją uratować!

Michał