Michaś zapewne będzie potrzebował naszej pomocy i opieki do końca życia. Do tej pory dawaliśmy sobie radę z kosztami i terapią, ale chcielibyśmy mieć pewność, że kiedy nas już nie będzie, nasz synek będzie na tyle samodzielny, by mimo wszystko dać sobie radę.

Michał w tym roku skończył 8 lat. Jest uczniem I klasy szkoły specjalnej. Jest pogodnym i uśmiechniętym chłopcem o wielkich, niebieskich oczach. Lubi się przytulać, ale nie zawsze tak było... Pierwsze, niepokojące oznaki zauważyliśmy, gdy Michał miał roczek. Dopiero wtedy zaczął raczkować. Synek nie komunikował się z nami, nie było z nim kontaktu wzrokowego, miał bardzo duże zaburzenia sensoryczne i mocno spłaszczoną główkę. Lekarze nie pozostawili nam złudzeń, że wyrośnie. Niemal od razu stwierdzili autyzm dziecięcy. Na szczęście wykluczyli inne poważne choroby neurologiczne. Tamtego dnia nasze życie wywróciło o 180 stopni.

Na przestrzeni kolejnych lat pojawiły się różne zaburzenia i niepokojące, agresywne zachowania. Michał miał problemy z przełykaniem i jedzeniem, nie mówił… Pierwsze słowa wypowiedział jak miał 4,5 roku, do dziś komunikacja jest bardzo zaburzona. Kontynuowaliśmy dalszą pracę nad rozwinięciem mowy czynnej, terapię i rehabilitację. Małymi kroczkami idziemy do przodu. To nas napędza do działania.

Z orzeczenia wynika, że synek ma umiarkowane opóźnienie intelektualne. Nie polemizujemy z tą diagnozą, w pełni akceptujemy naszego synka.

Michał każdego dnia ciężko pracuje, stara się i uczy, ale wciąż wymaga całkowitej uwagi, ponieważ nie kontroluje swojego zachowania. Nie rozumie, co to niebezpieczeństwo na drodze czy ulicy, przez co doszło do kilku niebezpiecznych sytuacji.

Do tej pory dawaliśmy radę, ale terapie i rehabilitacje zapewniane przez orzecznictwo i placówkę szkolną to za mało. Chcielibyśmy zapewnić synkowi terapię skoncentrowaną na jego potrzebach, specjalistyczne turnusy rehabilitacyjne i terapeutyczne. Zdajemy sobie sprawę, że najpewniej Michał zostanie z nami do końca naszego życia. Już zawsze będzie musiał radzić sobie z niezrozumieniem przez świat zewnętrzny. Pragniemy sprawić, że ta wymagająca codzienność będzie choć trochę prostsza.

Prywatne rehabilitacje, drogie terapie i leczenie mogą pomóc, ale po prostu nas na nie nie stać. Zwłaszcza w długiej perspektywie. Dlatego prosimy o wsparcie dla nas i dla naszego synka. Proszę, zawalcz z nami o jego przyszłość i samodzielność!

Rodzice