Gdy przepadnie szansa, zostanie tylko ból... Pomóż Natalce pojechać na operację!

Natalka ma dopiero 5 lat, a za sobą już siedem ciężkich operacji. Ale one, choć bardzo bolały, niewiele pomogły… Moja córeczka urodziła się ciężko chora i choć lekarze malowali jej przyszłość w czarnych barwach, Natalka każdego dnia udowadnia, że może osiągnąć jeszcze wiele! Niestety, stoimy przed dramatyczną wizją - jeśli córeczka nie przejdzie operacji, jej biodra wypadną, skazując ją na straszny ból i wózek inwalidzki do końca życia… Proszę, pomóżcie mojej córeczce, by ten uśmiech na jej buzi nigdy nie zgasł…

Natalka mówi, że niczego się nie boi. To, że lekarze kolejny raz będą rozcinać jej nóżki, wcale nie jest dla niej straszne. Ona tak bardzo wierzy, że w końcu będzie mogła nadążyć za koleżankami z przedszkola, że będzie chodzić z nimi ramię w ramię, a nie pełzać czy czworakować, podczas gdy one wesoło biegają po placu zabaw…

Moja córeczka niestety nie może ani chodzić, ani biegać. Urodziła się z rozszczepem kręgosłupa i wieloma chorobami współistniejącymi. Jest bardzo dzielna i pracowita, porusza się w ortezach, przy balkoniku. Gdy pełza po ziemi to mówi, że biega. Tylko w jej oczach widzę smutek, gdy widzi inne dzieci… Wie, że jest inna, że cały czas musi gonić, ale Natalka cały czas wierzy. A ja marzę o tym, by ta jej wiara przenosiła góry - by Natalki nóżki zostały uratowane…

Mimo wodogłowia i uszkodzeń neurologicznych, moja córeczka nie odstaje od swoich rówieśników. Jeździ do przedszkola, gdzie ma  swoich małych przyjaciół. Jednak przez to, że większość życia spędziła w szpitalach musi pracować dwa razy ciężej, dwa razy mocniej…  Natalka przeszła w swoim krótkim życiu już 7 poważnych operacji. Nie wie jednak co ją czeka, jeśli nie przejdzie 2 kolejnych operacji bioder - tych najważniejszych, ratujących jej nóżki. Gdy nie uzbieram pieniędzy, a operacje się nie odbędą, moją małą córeczkę czeka ją niewyobrażalny ból i wózek inwalidzki do końca życia! Gdy dzisiaj o tym myślę, do moich oczu napływają łzy. Przełykam je jednak, zaciskam zęby bo widzę uśmiech na twarzy mojej córeczki. Wiem, że nie mogę jej zawieść...

Dziś Natalia codziennie ćwiczy chodzenie i równowagę przy pomocy balkonika i specjalnych nakładek usztywniających nóżki. Nigdy się nie żali, nie narzeka, ale w jej oczach widać smutek. W Polsce leczenie polega już tylko na rehabilitacji, ale Natalka rośnie, a jej zdeformowane od urodzenia stawy biodrowe lada chwila zaczną wypadać. Potrafisz sobie wyobrazić jaki to ból, szczególnie dla kilkuletniej dziewczynki? Gdy stawy zaczną wypadać, na operacje będzie za późno. Moja córeczka zostanie skazana na cierpienie, a jej nadzieja zgaśnie razem z uśmiechem...

Dlatego z całego serca proszę - pomóżcie Natalce wykorzystać ostatnią szansę na sprawność! Operacje bioder, których wykonania podjęli się lekarze z niemieckiej, specjalistycznej kliniki ortopedycznej w Aschau im Chiemgau nieopodal Monachium, dają Natalii nadzieję na spełnienie marzeń. Na życie bez bólu, na samodzielne poruszanie się. Na życie bez wózka inwalidzkiego i zabawy z rówieśnikami. Na dorastanie bez piętna głębokiej niepełnosprawności...

Bardzo się boję, bo każdy dzień opóźnienia zwiększa ryzyko... Operacje muszą być wykonane jak najszybciej! Rehabilitanci każdego dnia przygotowują ją pod tym kątem, ćwicząc mięśnie, równowagę, wytrzymałość. Wiemy, że po tych operacjach Natalkę czeka ogrom pracy i lata ćwiczeń, ale ona się niczego nie boi. Tak bardzo chce być sprawna...

Dziś jest ten moment, kiedy musimy poprosić Was o pomoc. Nie jesteśmy w stanie zebrać tak ogromnej sumy na operacje, które dają Natalce nadzieję. Córeczka jest naszym skarbem, najdzielniejszą dziewczynką na świecie - nikt przecież nie dawał jej szans na taki rozwój intelektualny, emocjonalny i radość życia, którą w sobie ma! Dzisiaj proszę o szansę na jej zdrowie. Jeśli tylko pozwolicie, Natalka będzie żyła normalniej, będzie samodzielna i co najważniejsze - nie będzie bolało…

Rodzice, siostra Daria i przyjaciele Natalii.