Natalia Krutsilo, 29 lat

Siedziałam kilka lat temu w gabinecie lekarskim, ściskając w dłoni kartkę z wynikami. Słowa, które padły, zawisły w powietrzu jak topór – nowotwór jajnika, trzeci stopień zaawansowania.

W jednej chwili wszystko, co znałam i kochałam, każdy mój plan, marzenie, codzienny drobiazg,  rozsypały się jak domek z kart. Zaczęła się walka, której nie wybrałam, ale w którą musiałam wejść. Operacje, chemioterapia... Każdy zabieg i wlew odbierały mi siły, ale nie odbierały nadziei. Myślałam, że wygrałam i już po wszystkim. Miałam nadzieję, że mogę znów nauczyć się oddychać pełną piersią, cieszyć się śmiechem bliskich, wstać rano bez lęku.

Ale choroba nie odpuściła. Wróciła bez ostrzeżenia. Teraz znów jestem na polu bitwy. Leczę się w Kielcach i każdego dnia staram się wierzyć, że jeszcze będzie dobrze. Że jeszcze zdążę… Ale prawda jest taka, że oprócz choroby toczę drugą, cichą walkę z bezsilnością finansową. Nie mam pieniędzy na medycynę zachowawczą, leki, jedzenie, podróże do szpitala.

Dlatego dziś, z całego serca, proszę Cię o pomoc. Każda złotówka to dla mnie oddech. To realna szansa, by kupić potrzebny lek, dojechać do szpitala lub zjeść coś ciepłego po wyczerpującym leczeniu. Twoja pomoc to dla mnie nadzieja. Dowód na to, że nie jestem sama. Że są ludzie, którzy chcą mi pomóc znów stanąć na nogi i to dosłownie. Dziękuję.

Natalia