Utrzymać nerkę

Roześmiana dziewczynka ze zdjęcia to 9-letnia Natalka. Patrząc na jej uśmiechniętą buzię, mało kto podejrzewa, że urodziła się z wielotorbielowością nerek i dziecięcym porażeniem mózgowym.

Choroba nerek została u niej wykryta jeszcze w czasie ciąży. Trudno jednak przygotować się na coś takiego. Dodatkowo po porodzie okazało się, że dziewczynka cierpi na porażenie mózgowe. Wtedy zaczęła się walka rodziców i lekarzy o zdrowie i sprawność Natalki.    

Dziewczynka musi radzić sobie z wieloma konsekwencjami choroby. Są to między innymi nadciśnienie tętniczne, opóźnienie psychoruchowe, włóknienie wątroby oraz hiperfosfatemia. Ta ostatnia jest bardzo oporna na leczenie, przez co Natalia narażona jest na znaczne upośledzenie funkcji różnych narządów. Od 2009 do 2012 roku była dializowana codziennie po 12 godzin. To była jej jedyna szansa na przeżycie, ponieważ nerki nie mogły pracować samodzielnie. Latem 2010 roku postawiła pierwsze kroki i udało jej się przejść aż 6 metrów. To było wielkie szczęście i wielkie łzy radości. Całe 3 lata spędziła w oczekiwaniu na sprawną nerkę. W końcu się udało, 18 września 2012 roku nadszedł jej wielki dzień. Odbył się przeszczep nerki, który pozwolił zrobić Natalce kolejny krok w drodze do zdrowia.

Natalka cały czas poddawana jest leczeniu. Porusza się za pomocą balkonika. Na dłuższe spacery potrzebuje wózka. Mimo, to jest niezwykle pogodnym dzieckiem. Uczęszcza do II klasy szkoły podstawowej. Uwielbia tańczyć i śpiewać, choć to dla niej zdecydowanie trudniejsze niż dla innych dzieci. Niestety, problemy z wymową oraz zaburzenia w rozwoju ruchowym cały czas stanowią dla niej ogromną barierę. Z tego powodu potrzebuje stałej opieki i pomocy w najprostszych codziennych sprawach.

Rodzice Natalki robią, co mogą, by zapewnić jej leczenie. Udany przeszczep jest wielkim sukcesem, ale to dopiero początek drogi. Dziewczynka cały czas musi przyjmować leki, dzięki którym jej organizm nie odrzuca nowej nerki. Dodatkowo Natalka poddawana jest rehabilitacji, która pomaga jej rozwijać układ ruchu. Cały czas pracuje nad wymową.

Taka opieka kosztuje. Rodziców dziewczynki nie stać na te wszystkie zabiegi. A przecież teraz to klucz do tego, aby dziewczynka mogła się usamodzielnić i być może kiedyś żyć choć w miarę normalnie. Sami sobie nie poradzą. Jednak my możemy ich wesprzeć. Pomóżmy Natalce w trudnej drodze do szczęśliwego dzieciństwa i samodzielnej dorosłości.