Zwracam się do Ciebie z błaganiem o pomoc. Jestem mamą malutkiej Neli. Cudownej dziewczynki, która zmaga się z wieloma przeciwnościami losu. Moja mała kruszynka już od pierwszych minut na tym świecie musi dzielnie walczyć o życie i swoją przyszłość... 

Nela urodziła się z przepukliną mózgową. Już w drugiej dobie życia musiała być operowana. Zamiast trzymać córkę w ramionach, trzymałam kciuki, pełna nadziei, że wszystko skończy się dobrze... 

Byłam świadoma, że Nela może urodzić się chora. Już w 19 tygodniu ciąży na wizycie kontrolnej usłyszałam od lekarza, że jej główka jest za mała. Ja jednak do końca wierzyłam, że wszystko będzie dobrze. Niestety, okazało się zupełnie inaczej, a rokowania są bardzo złe. 

Nela nie reaguje na osoby w swoim otoczeniu. Uśmiecha się tylko, gdy ktoś ją dotknie, pogłaszcze, przytuli… Sama nie przekręci się na bok, nie zapłacze kiedy jest głodna. Potrzebuje opieki w każdym momencie jej życia. Jestem bardzo wdzięczna mojej mamie, która na każdym kroku wspiera mnie w opiece nad córką. Ta nieoceniona pomoc i wsparcie nie pozwalają zwątpić w lepsze jutro!

Kiedy patrzę na córeczkę, moje serce pęka, a oczy wypełniają się łzami. Dlaczego ona? Oddałabym wszystko, by była zdrowa. By mogła prawidłowo się rozwijać, dorastać, żyć... Tymczasem otrzymałam od lekarzy wiadomość, która zupełnie rozmyła mi grunt pod nogami. Nela już zawsze będzie dzieckiem leżącym. Już zawsze będzie potrzebowała pomocy lekarzy, rehabilitantów i stałej opieki. Ja jednak się nie poddam. Od razu rozpoczęłam rehabilitować córkę, by dać jej szansę na jak najlepsze życie. To jednak wiąże się z ogromnymi wydatkami... 

Pomimo gorzkich słów lekarzy, będę walczyć o córkę. Mam dopiero 18 lat, jestem samotną mamą. Nie mam środków, by zapewnić dziecku jak najlepszą opiekę medyczną. Dlatego błagam o pomoc. Każda złotówka będzie dla mnie iskierką nadziei. Szansą dla mojej małej Nelki...

Dziękuję, Martyna