Jakiego byśmy zdjęcia córeczce nie zrobili, ona się na każdym uśmiecha. Takie to jest dziecko. Człowiek zapomina o swoich zmartwieniach, widząc tak rozpromienione stworzenie. Ola na pierwszy rzut oka wygląda jak zdrowa dziewczynka, ale dopiero widząc wózek, uświadamiamy sobie, że już do końca życia będzie musiała się mierzyć z wrodzoną niepełnosprawnością. Codzienność każdego dnia będzie jej rzucała kłody pod nogi, a naszym zadaniem będzie te kłody wspólnymi siłami pokonywać.

Oleńka nie miała łatwego startu. Urodziła się z rozszczepem kręgosłupa i wodogłowiem. Dzień, w którym dowiadujesz się, że z twoim dzieckiem będzie "coś nie tak", chciałbyś na zawsze wyrzucić z pamięci. Przez głowę przelatuje tysiąc myśli, jedna gorsza od drugiej. Strach, niepewność... Jak to wszystko będzie teraz wyglądało? Jak ona sobie poradzi w życiu?

Mimo swojego niełatwego życia stara się być samodzielna, jednak niepełnosprawność bardzo jej to utrudnia. Patrzę na moją córeczkę i chciałabym przychylić jej nieba. Wiem, że nie sprawie, że Ola wyzdrowieje, nie wymarzę jej trudnej przeszłości, ale mogę każdym możliwym sposobem, ułatwiaj jej codzienność.

Teraz stoimy przed największym wyzwaniem: do pełnej samodzielności Ola potrzebuje windy, która ją zwiezie z jej pokoju na parter budynku. To będzie kolejny krok ku samodzielności, a dla mnie i męża duże odciążenie. Niestety, koszt takiej windy jest dla nas naprawdę duży, a tak naprawdę nie do zdobycia. Otrzymaliśmy dofinansowanie, jednak to tylko mały ułamek potrzebnej kwoty. By go nie stracić, zbiórkę musimy zakończyć w listopadzie. Proszę, pomóż mojej córeczce! Tylko z Tobą może nam się udać!

Rodzice Oli