Mój syn Olek ma trzy latka. Świat jest dla niego trochę inny, niż dla większości rówieśników. W zeszłym roku zdiagnozowano u niego autyzm dziecięcy. Chciałbym, żeby rozwijał się najlepiej, jak to tylko możliwe. Proszę o pomoc!

Gdy synek przyszedł na świat, przez chwilę miał problem z bezdechem. Wydawało się jednak, że nie będzie miał żadnych kłopotów rozwojowych. Po pewnym czasie zaczęły się problemy z górnymi drogami oddechowymi, przechodził infekcje, gorączkował. Były one na tyle poważne, że czasami zdrowie synka było zagrożone i kończyło się pobytami w szpitalu! 

W wieku około dwóch lat zauważyłem, że jego rozwój się cofnął. Opinia Pań ze żłobka tylko mnie w tym utwierdziła. Zaczęło się szukanie przyczyny. W końcu Olek otrzymał diagnozę: autyzm dziecięcy.

Trudno jest się oswoić z taką informacją. Świat się po niej mocno zmienia. Od tego czasu ciągle towarzyszą mi obawy na temat tego, jak rozwinie się mój syn, czy będzie mógł w przyszłości być samodzielny. O niczym innym nie marzę!

Mój kochany chłopiec walczy o postępy. Niestety ma duże trudności z komunikowaniem się. Uczęszcza do neurologopedy. Niedługo rozpocznie też zajęcia z komunikacji alternatywnej. Syn ma też zajęcia z integracji sensorycznej oraz pomoc psychologa.

Olek jest kochanym dzieckiem. Bardzo ciekawym świata. Lubi podróżować, badać nowe miejsca i rzeczy. Jest żywym chłopcem, często próbuję łapać gołębie, co sprawia mu wielką frajdę. Bardzo lubi też puszczać bańki mydlane.

Bardzo chciałbym zapewnić synowi każdą możliwą formę pomocy, która ułatwi mu rozwój. Wszystko kosztuje jednak tak dużo i czasami zwyczajnie brakuje mi środków. Dlatego bardzo proszę o pomoc! Wierzę, że razem będziemy walczyć o jego lepszą przyszłość!

Tata