Aleksander Miller, 10 lat

Choroba zaczęła się, kiedy Oluś miał zaledwie 4 miesiące. Mijający czas nie poprawia sytuacji – jak grad spadają na nas złe informacje i kolejne diagnozy. 

Wiotkość krtani, dziecięce porażenie mózgowe, a w momencie kiedy myślałam, że nic gorszego nas już nie spotka, lekarze poinformowali nas o kolejnej chorobie – nowotwór. Nie mam słów, by opisać to, co przeszło moje dziecko w ciągu zaledwie kilku lat życia.

Oluś wymaga całodobowej opieki i wsparcia w wykonywaniu codziennych czynności. Niestety opieka nad Olusiem i jego rodzeństwem, to dla mnie ogromne wyzwanie. Organizacja codzienności i rosnące wydatki to problemy, z którymi borykam się każdego dnia. 

Od wielu lat żyjemy w cieniu choroby. Dla nas najmniejszy gest wsparcia to ogromna szansa, dlatego, proszę, nie odkładaj pomocy na później – daj Olusiowi szansę na przyszłość bez cierpienia! 

Agnieszka, mama