Gdy podjęłam decyzję o tym, by zostać lekarzem, nie przypuszczałam, że już za chwilę to ja sama będę potrzebować pilnej pomocy. Od zawsze chciałam pomagać. Nie wyobrażałam sobie, by moje życie mogło wyglądać inaczej. Byłam stażystką na trzecim roku studiów, kiedy okazało się, że poważnie zachorowałam. Cukrzyca I stopnia - choroba, która nie opuści mnie do końca życia...

Pamiętam, że mój organizm bardzo osłabł. Zachorowałam na sepsę. Z tego powodu zachorowałam na septyczne zapalenie wsierdzia i przeszłam operację zastawki serca. Wiedziałam, z jak poważną chorobą się mierzę i jak nigdy przedtem bałam się, czy dam radę wyjść z tego obronną ręką. Od momentu poznania diagnozy bardzo o siebie dbałam. Wiedziałam, że każde zaniedbanie z mojej strony może tylko zaostrzyć chorobę, a mój stan bardzo się pogorszy.

Wraz z wybuchem wojny, 24 lutego stres i wieczny niepokój sprawiły, że choroba przybrała na sile. Stres utrudniał mi kontrolowanie poziomu cukru, dlatego konieczne okazało się zakupienie pompy insulinowej. Cukrzyca bez pompy jest dla mnie bardzo groźna. Sama nie jestem w stanie jej kupić, dlatego proszę o pomoc. Każda wpłata jest dla mnie bardzo ważna, każda daje nadzieję na lepsze życie mimo choroby!

Olga

*Kwota zbiórki jest kwotą szacunkową.