Oliwier Zawadziński, 10 lat

Wszystko zaczęło się w grudniu 2023 roku. Nagle buzia synka zaczęła bardzo puchnąć.  Od razu udaliśmy się do pediatry, który stwierdził, że to prawdopodobnie zapalenie i przy odpowiedniej dawce leku dyskomfort powinien ustąpić. 

Jednak kilka dni później, gdy podczas treningu koszykówki Oliwiera uderzyła piłka właśnie w spuchnięty policzek,  pokazał się guz. Pojechaliśmy szybko na pogotowie. Lekarze w pierwszej kolejności chcieli wykluczyć problemy stomatologiczne. Zrobiono zdjęcie RTG i faktycznie jeden ząb nadawał się do wyrwania, ale stomatolog od razu podkreślił, że spuchnięcie i guz nie ma nic z tym wspólnego. Ząb usunięty, opuchnięcie zostało a guz coraz większy....

Znów znaleźliśmy się na SORze, skierowanie na USG, RTG, rezonans, tomografia, kolejne badania... W końcu dostaliśmy wyniki badań i diagnozę — histiocytoza z komórek Langerhansa, czyli choroba z pogranicza nowotworu i autoimmunoagresji… Świat przewrócił nam się do góry nogami. Milion pytań bez odpowiedzi… Co to takiego? Skąd? Dlaczego? Co zrobiliśmy nie tak?

Chemia, sterydy, badania i mnóstwo czasu spędzonego na oddziale onkologicznym... Szpital stał się naszym drugim domem... Nie tak powinno wyglądać dzieciństwo naszego synka. Choroba w tym momencie zabrała mu radość z życia, kolegów, treningi koszykówki, na które zawsze czekał z niecierpliwością…

W dodatku niezbędne leki, suplementy, dojazdy do szpitali i kolejne badania w odległych placówkach medycznych zajmują sporą część naszego budżetu domowego... Nie chcielibyśmy, aby finanse stanęły na drodze do zdrowia naszego synka!

Będziemy zatem bardzo wdzięczni za każdą formę wsparcia. Z góry dziękujemy.

Rodzice Oliwiera