Pani od matematyki

Pani Ela zgodnie z planem przeszła już trzy iniekcje doszklistkowe. Na początku sierpnia wizyta kontrolna potwierdziła, że to już koniec jej kłopotów ze wzrokiem. Nie są potrzebne dalsze iniekcje. A Pani Elżbieta, której serce mimo własnych problemów, bije dla innych w potrzebie - poprosiła, żeby pozostałą kwotę przeznaczyć innemu potrzebującemu. Dzięki temu Michał (otwiera nową kartę) szybciej otrzymał protezę nogi.

Podczas zbiórki działo się wiele cudów, przez kable telefoniczne przepłynęło wiele wzruszeń i dobrych słów. - Tylu dawnych uczniów do mnie dzwoniło. Że też oni pamiętają - mówiła Pani Ela. A my ani przez sekundę nie dziwiliśmy się, że pamiętają. Takich nauczycieli, jak Pani Ela, pamięta się do końca życia.