O moim życiu decyduje nieuleczalna choroba. Crest — tajemnicza nazwa, która jeszcze 4 lata temu była mi zupełnie obca. Dzisiaj weryfikuje mój każdy dzień. Chciałabym się nie poddawać, chciałabym uwierzyć, że będzie dobrze!

Od 4 lat choruję na Crest scleroderma — twardzinę układową ograniczoną. 

Zaczęło się od bólu. Ból stawów, ból przy chodzeniu, przy wykonywaniu  czynności, podczas pracy fizyczne. Pracowałam w ogrodzie, więc dolegliwości się nasilały z każdym dniem. 

Pod i na mojej skórze tworzyły się wybroczyny. Na rękach, łokciach w okolicach stawów. Te na stopach są najbardziej uciążliwe — bywają dni, w które nie jestem w stanie chodzić. 

Dermatolog nie stwierdził niczego niepokojącego, a przepisane maści nic nie dawały. Dopiero neurolog uświadomił mnie,  jak poważnie jestem chora! 

Na moją chorobę nie ma lekarstwa — jest kilka możliwości złagodzenia jej, o czym w tej chwili marzę! Schudłam w bardzo krótkim czasie 20 KILOGRAMÓW! Nie mam apetytu. Mam astmę, a choroba dalej postępuje! 

Nie mogę podjąć pracy, staram się o rentę. To nie jest łatwe życie... Boję się co będzie dalej. 

Wiele objawów już teraz zamyka mnie w domu i uzależnia od innych osób. Jestem młodą kobietą, nie chcę się poddawać! 

Proszę, jeśli tylko możesz — wesprzyj moją przyszłość. Chciałabym walczyć o zdrowie, jak tylko mogę... 

Paulina