Autyzmu nie widać, autyzm czuć, w każdej sekundzie... Tak bardzo chciałam, żeby moi synowie mieli dobrą przyszłość, by byli szczęśliwi, by spełniali swoje marzenia. Tymczasem chłopcy nieustannie na barkach dźwigają ogromny ciężar, ciężar życia z autyzmem.

Rytmu naszego życia nie wyznaczają wschody i zachody słońca, a harmonogram terapii i kolejne konsultacje. Mimo wszystkich przeciwności, chłopcy nie narzekają! Każdego dnia gotowi są do tego, by walczyć o lepsze jutro. Jednak sami nie jesteśmy w stanie dużo zrobić... Dzieci z autyzmem potrzebują regularnych wizyt u szeregu specjalistów, intensywnej rehabilitacji i sprzętu medycznego, a to wszystko kosztuje krocie. Serce mnie boli, bo zrobiłabym dla nich wszystko, ale tego czego potrzebują, nie mogę im dać. Dlatego proszę - pomóż nam!

Anna - mama