Piotr Lipowski, 46 lat

Nazywam się Piotr Lipowski. Jeszcze niedawno cieszyłem się życiem, uprawiając wiele sportów, w szczególności koszykówkę. Grałem i rywalizowałem na parkietach toruńskich sal i nie tylko, zostawiając na boisku serce i litry wylanego potu. Z niecierpliwością oczekiwałem narodzin mojej drugiej córki. Ci, którzy mnie lepiej znają, wiedzą, że zawsze rozpierała mnie energia, a największą karą było dla mnie siedzenie i nic nierobienie. Każdą wolną chwilę spędzałem aktywnie wraz z rodziną. 

Niestety w zeszłym roku musiałem przejść na przedwczesną sportową emeryturę, a treningi zastąpiłem żmudną i bolesną rehabilitacją. W listopadzie 2020 zdiagnozowano u mnie Stwardnienie Zanikowe Boczne (SLA). Odwieszone na kołku buty i strój sportowy zostały zastąpione przez walkę o przeżycie kolejnych dni. Przy obecnym stanie medycyny rywalizacji z tym przeciwnikiem, wojny z nim, nie da się wygrać. Ja jednak nie poddaję się, a każdy kolejny dzień jest dla mnie małą wygraną bitwą. 

Obecnie funkcjonuję już tylko z pomocą osób trzecich, poruszając się na wózku i obsługując komputer za pomocą specjalnej kamery, a mój stan codziennie ulega pogorszeniu. Razem z rodziną będziemy wdzięczni za każde wsparcie, abym mógł kontynuować rehabilitację oraz zakupić sprzęty oraz leki niezbędne do codziennego funkcjonowania.