Szansa na życie bez kompleksów

Zespół Aspergera to drzwi na zaplecze normalnego życia, za którymi od urodzenia przebywa Kuba. Z pozoru zdrowy chłopiec – zaczynają się podobne historie. Tym razem jest inaczej.

Kuba różni się od rówieśników. Bardzo poważna wada zgryzu, powoduje, że cierpi podwójnie. Na co dzień z trudem dostosowuje się do otoczenia a charakterystyczny wygląd twarzy, spowodowany zdeformowaną szczęką, powoduje, że pogrąża się w swoim świecie, wycofuje się z życia, by za chwilę powrócić w ataku panicznego szału, nad którym matka nie może zapanować.

Kuba w życiu codziennym jest wyciszony, powolny, wręcz ślamazarny, ma problemy z koncentracją. W szkole odmienny sposób zachowania nie przysparza popularności, a co kiedy idzie to w parze dziwnym wyglądem i wybuchami ekscytacji? Deformacja Kuby to nie po prostu krzywe ząbki jak u innych dzieci, które trzeba skorygować z powodów estetycznych. Jest to poważna wada budowy szczęk, która ogranicza możliwość rozdrabniania pokarmów i utrudnia oddychanie. Do tego ten wygląd i związane z nim przezwiska w szkole.

Mama kuby wychowuje chłopca i jego siostrę samotnie. Ojciec nie utrzymuje kontaktu, nie stanie za swoim synkiem w szkole, nie porozmawia. Co może zrobić jedna kobieta w obliczu tylu problemów? Poddać się, załamać? Z pożytkiem dla kogo? No właśnie. Każda matka jak lwica będzie walczyła o prawo jej dziecka do normalnego życia. Jeśli to prawo jest jeszcze w zasięgu możliwości, walka o nie jest nieunikniona. Jak wygląda zwyczajny dzień? Kuba na co dzień chodzi do szkoły, niestety jest to możliwe tylko wtedy gdy przyjmie wyciszające leki, które stłumią wybuchy agresji na lekcjach. W domu leki odpuszczają i wtedy zaczyna się koszmar.

Kuba w gorszych chwilach bywa nieobliczalny i spuszczenie go z oka choćby na chwilę może skończyć się źle. Chłopiec wymaga wielotorowej terapii – integracji sensorycznej, logopedycznej, terapii zajęciowej, socjoterapii oraz indywidualnego treningu umiejętności społecznych. Mama Kuby w swojej walce pozostaje sama, gdy odszedł od nich ojciec dzieci, jedyną pomoc otrzymywała z do tej pory od strony dziadków, jednak ich stan zdrowia, obecnie przysparza jedynie dodatkowych zmartwień. Los uznał, że widocznie to wszystko mało jak na jedną słaba kobietę.

Siostra Kuby nie jest też zdrowym dzieckiem. Bardzo dokuczliwą dolegliwością jest jej atopowe zapalenie skóry. Skóra dziewczynki musi być często nawilżana, inaczej pojawia się wysypka, a później otwierają jej się trudno gojące się rany. Leki, maści, materiały opatrunkowe i dieta Oli również są kosztowne. Nie chcę nawet myśleć o tym, że moje dziecko może czuć się gorsze, odtrącone – mówi mama Kuby. Aby w życiu Kuby coś wreszcie drgnęło na lepsze, potrzebny jest zabieg i kosztowny specjalistyczny aparat ortodontyczny, który przywróci kubie normalny wygląd, sprawi, że nie będzie się wyróżniał na tle rówieśników.

Mama Kuby od dawna czeka na chwilę, w której synek zacznie wygrywać ze swoimi słabościami, odzyska pewności siebie. Z pewnością brak negatywnych bodźców z zewnątrz wpłynie na poprawę jakości życia całej rodziny. Jedynym problemem na drodze do rozwiązywania problemów są, jak to bywa często – pieniądze.

Aby Kubuś mógł cieszyć się normalnym zgryzem i zapomniał chwilach, w których był wyśmiewany, potrzebny jest aparat, dlatego Mama Kubusia bardzo prosi o pomoc w tym zakupie. Jeśli matka może dać swojemu dziecku coś, co poprawi jakość jego życia, nie spocznie, póki nie tego nie dokona. Pomóżmy dzielnej kobiecie leczyć jej dziecko.