Bezsilność wobec żywiołu

Nawałnica zabrała wszystko, na co latami pracowali moi już dziś starsi rodzice. Jedna chwila, jeden mocniejszy deszcz wystarczył, by ich życie runęło w gruzach, bo tylko tak można nazwać to, co z domu pozostało... Zerwany dach, zniszczone każde pomieszczenie, przemoczony każdy mebel. Kilka jednostek straży pożarnej wypompowywało wodę z pomieszczeń, w których dziś nie powinien mieszkać nikt. Woda sięgająca do łydek niszczyła wszystko, co znalazło się na jej drodze. Deszcz lał się strumieniami, a my byliśmy tak bardzo bezbronni wobec żywiołu, który szalał tuż nad naszymi głowami. 

Moi rodzice to starsi, chorzy ludzie, ludzie, którzy nie zasługują na to, by mieszkać w zniszczonym domu. Koszt remontu może być ogromny. Jedyne co mi pozostało to prosić Was o pomoc, by moi rodzice na starość mogli żyć w godnych warunkach. 

Rafał