Informacja o udarze była tą, która zapoczątkowała serię poważnych diagnoz. Nie dość, że wiadomość o udarze przeraziła naszą rodzinę, to każda kolejna powodowała, że baliśmy się o tatę jeszcze bardziej... Podczas badań w szpitalu stwierdzono oczopląs w stronę lewą, zespół Hornera po stronie lewej, dyzartrię z dysfagią, ataksję lewej ręki i nogi oraz rozszczepienie czucia w obrębie kończyn prawych, nadciśnienie i cukrzycę typu 2. W tamtym momencie, jak nigdy przedtem bałem się o tatę, o to, czy da radę wyjść z tak ciężkiego stanu, w jakim się znalazł...

Stan taty poprawia się. Dziś jest już w stanie samodzielnie chodzić,  choć nie jest to stan, który pamiętamy sprzed udaru. Profesjonalna rehabilitacja w ośrodku może sprawić, że tata odzyska dawne umiejętności, wróci sprawność i samodzielność, za którą tak bardzo tęskni. Każda złotówka sprawi, że ta walka stanie się prostsza. 

Kornel, syn