Staś widzi i czuję świat w sposób odmienny od naszego. Prawdopodobnie nigdy tego nie zmienimy, bo przecież nie zmienimy go samego. Jednak istnieje nadzieja, że sprawimy, aby jego świat był trochę lżejszy i umiał współgrać z naszym... Wierzymy w to!

Kontynuujemy intensywną terapię, która jest bardzo kosztowna, lecz dzięki niej Staś robi postępy. Ciężko pracujemy nad sposobem porozumiewania się, ponieważ syn nie mówi. Ćwiczymy koncentrację i trudne zachowania.

Wierzymy, że jeszcze kiedyś będzie nam dane z nim porozmawiać. O życiu, o pasjach, o nowej miłości, o emocjach, które też są dla niego zagadką. 

Nie jest łatwo, ale gdy widzimy, że nasze starania dają efekt, to spadają nam z serca ogromne kamienie! Poczucie, że jest nadzieja — to już naprawdę wiele!

Obecnie Staś szczęśliwie uczęszcza do prywatnego przedszkola terapeutycznego i jeździ na terapie takie jak: fizjoterapia, logopedia, SI, behawioralna, krzyżowo- czaszkowa, Emost.

Synek przeszedł również jedną turę mikropolaryzacji. Próbujemy tego, co rekomendują specjaliści — chcemy wiedzieć, że zrobiliśmy wszystko! Uczęszczamy tam, gdzie jest to możliwe, aby choć trochę dorównać rówieśnikom.

Naszym najskrytszym marzeniem jest to, aby Stasiek w naszym świecie czuł się bezpiecznie i aby odnalazł się w chaosie dnia codziennego.

Wiemy, że intensywna terapia i leczenie podjęte właśnie teraz mogą przybliżyć naszą szansę na sukces i pomoc Stasiowi.

Dlatego tu jesteśmy i mocno, z całych sił, prosimy Cię o wsparcie!

Rodzice