Możemy kupić to życie
Zabieg Nano-Knife - ratujący życie przy raku trzustki
Zakończenie: 30 Października 2015
Rezultat zbiórki
W dniu 30.10.2015r. dzięki Państwa wsparciu mój Tata Stanisław Folta przeszedł zabieg NanoKnife, z powodu guza na trzustce.
Po zabiegu 2 dni Tata spędził na oddziale wzmożonego nadzoru a następnie 4 dni na oddziale. Po wyjściu ze szpitala Tata przez około trzy tygodnie przechodził rekonwalescencję w domu. Ogólny stan zdrowia Taty był dobry, od momentu operacji Tata stosuje się do diety trzustkowej. Pojawiła się konieczność wymiany protezy dróg żółciowych. Zgłosiliśmy się do szpitala w Katowicach gdzie, proteza została wymieniona. Po 2,5-tygodniowym pobycie w szpitalu, Tata wyszedł w dobrym stanie. Podczas pobytu w Katowicach Tata miał robiony TK, który wykazał martwicę guza, co nas Tomograf wykaza drobne zmiany na wątrobie, zmiany są poddane obserwacji. Po pobycie w Katowicach onkolog kliniczna zajmująca się chemioterapią zdecydowała zmienić lek na Gemcytabinę, Tata jest już po drugim cyklu tym lekiem. Jesteśmy pełni nadziei, że mimo pojawiających się dolegliwości bólowych w obrębie jamy brzusznej po zakończeniu chemioterapii Tata będzie powoli wracał do zdrowia i jego stan będzie się polepszał.
W imieniu moim, całej Rodziny i Taty bardzo serdecznie Państwu dziękuję za okazane wsparcie.
Opis zbiórki
Mam na imię Stanisław. Mam 50 lat, żonę, syna i synową. Dzięki ciężkiej pracy udało mi się złożyć rodzinną firmę. Już mieliśmy żyć szczęśliwie i spokojnie. Miałem zostać dziadkiem, ale zły los w styczniu 2014 odebrał mi wnuczkę – urodziła się za wcześnie o 4 miesiące, była zbyt malutka, by przeżyć… Ale wierzę, że jeszcze zdążę zostać dziadkiem… Wierzę, choć mam RAKA TRZUSTKI - nieoperacyjnego dla medycyny standardowej. Jedyna moją szansą jest zabieg metodą Nano- Knife. Przeszkodą jest jego koszt – ponad 60 tysięcy zł. Ani ja, ani moi najbliżsi nie mamy takiej kwoty, aby 30 października 2015 roku przelać ją jako zapłatę za zabieg. Dlatego zdecydowałem się poprosić ludzi o pomoc. Bo chcę żyć. I chciałbym być dziadkiem, chciałbym zdążyć nim jeszcze zostać.
W sierpniu 2015 roku z wyników kontrolnych badań profilaktycznych lekarz wyczytał, że mam podwyższony poziom cholesterolu. No cóż, wiek, stres, niewłaściwa dieta… chyba większość moich rówieśników ma ten problem. Ponieważ pozostałe badania nie wykazały niczego niepokojącego, więc lekarz przepisał mi tylko leki, które miału unormować poziom cholesterolu i zalecił dietę. Miałem opory – przecież zawsze byłem zdrowy, nie przyjmowałem żadnych leków, ale z drugiej strony, pomyślałem: przecież lekarz wie, co mówi. Po pięciu dniach przyjmowania leku moje samopoczucie drastycznie się pogorszyło. Odstawiłem lek, ale nie przerwałem pracy. Zmusiła mnie do tego żółtaczka. Tak trafiłem do szpitala, gdzie w wyniku poszerzonej diagnostyki postawiono diagnozę: NIEOPERACYJNY RAK TRZUSTKI. Dostałem wypis i skierowanie do onkologa ze wskazaniem przeprowadzenia biopsji. I tyle… Zostałem sam z moim wyrokiem, z moim przerażeniem, zagubieniem, z moim strachem o przyszłość, o rodzinę. Odhaczono mnie w systemie jako kolejny przypadek. I tyle.
Moi najbliżsi po pierwszym szoku zaczęli szukać dla mnie ratunku. Tak trafili na informację nowatorskiej metodzie leczenia nowotworów trzustki: Nano–Knife. To nowoczesna metoda niszczenia komórek nowotworowych za pomocą prądu o wysokim napięciu. Aparatura Nano-Knife oddziałuje prądem elektrycznym w postaci mikrosekundowych impulsów wysokiego napięcia na chore tkanki. I nie trzeba jechać za granicę - tę metodę leczenia nowotworów trzustki stosuje się w Polsce!
Dotarliśmy do lekarza, który daje szansę na życie osobom chorym na nowotwór trzustki. Dostałem kwalifikację do zabiegu. Ale… Koszt ponad 60.000 zł - nie mamy szans wyłożyć tych pieniędzy z własnej kieszeni... Okazuje się, że chorowanie to luksus, a życie ma wysoką cenę, można je kupić jak samochód czy mieszkanie, można je wycenić od ręki, w moim przypadku na kwotę 5-cyfrową. Ja nie chcę nic za darmo, chcę tylko żyć, pracować, być z rodziną.
Wiem – kwota jest duża, czasu mało, bo 30 października 2015 powinienem stawić się w szpitalu. Dlatego chowam dumę do kieszeni i proszę – pomóżcie mi w mojej walce. Chciałbym być dziadkiem i mam taka szansę. Jeśli tylko wygram z RAKIEM…