Stefania Kowalska, 6 lat

Nasza Stefania to uśmiechnięta, rezolutna dziewczynka. Lubi się przytulać i jeździć z nami na wycieczki rowerowe. Niestety, to tylko jedna strona medalu. Po drugiej jest autyzm i wszystkie związane z nim trudności.

Stefcia nie ma łatwo od samego przyjścia na świat. Jej rozwój niepokoił nas od samego początku, ale dopiero w przedszkolu zauważyliśmy, jak bardzo córeczka odbiega od innych dzieci. Wcześniej zawsze słyszeliśmy, że "jeszcze jest czas". Dziś go nie mamy. Ważny jest każdy dzień, każda godzina terapii, by nie dopuścić do regresu.

Córka nie mówi. Czasem, gdy naprawdę czegoś potrzebuje, wskazuje paluszkiem. Jako rodzice staramy się odgadywać jej potrzeby, ale w przedszkolu, w szkole czy w grupie rówieśniczej Stefcia nie będzie mogła liczyć na taką pomoc... 

Ogromne trudności sprawia córce rozumienie zagrożeń. Musimy ją ciągle mieć na oku. Stefcia potrzebuje pomocy przy czynnościach samoobsługowych, trzeba się nią nadal zajmować jak malutkim dzieckiem. Bardzo kochamy córkę, wiemy, że musi nauczyć się funkcjonować w świecie tak, by kiedyś mogła żyć samodzielnie. 

Diagnoza autyzmu była dla nas ciężkim doświadczeniem. Lecz tak jak Stefcia, musimy nauczyć się z nim żyć. Autyzm to nie choroba, lecz odmienny sposób postrzegania świata. Chcielibyśmy wyposażyć córkę w niezbędne umiejętności, aby ten świat był dla niej jak najbardziej przyjazny.

Prosimy o wsparcie w zapewnieniu Stefci opieki lekarskiej i ciągłości terapii, szczególnie podczas przerwy wakacyjnej. Córka potrzebuje przede wszystkim zajęć z logopedą, pedagogiem i psychologiem. Dziękujemy, że jesteście z nami!

Rodzice