2 marca 2023 roku życie naszej rodziny gwałtownie się zmieniło. Nad ranem nasz ukochany tata, cudowny mąż i wspaniały dziadek naszych dzieci niespodziewanie stracił przytomność. Okazało się, że Sylwester przeszedł zawał… 

Rozpoczęła się walka o życie, jedna karetka, druga karetka, pośpiech, strach i długa reanimacja. U taty na nowo pojawił się puls, ale nie mogliśmy jeszcze odetchnąć z ulgą. Jeden z ratowników poinformował nas, że stan taty był naprawdę zły. W trakcie drogi do szpitala tata musiał być ponownie reanimowany. Udało się… Tata przeżył, ale wskutek silnego niedotlenienia doszło do poważnego uszczerbku na jego zdrowiu. Tata przebywał w stanie śpiączki, ale nie traciliśmy nadziei na to, że uda się go wybudzić. 

Tata przeżył ten najgorszy z możliwych koszmarów. Po czasie udało się odpiąć respirator i założyć rurkę tracheotomijną.

Stan taty jest już stabilny, ale wciąż nie mamy z nim kontaktu. Tata nadal nie daje oznak świadomości. Otwiera oczy, ale nie wykonuje poleceń. Wierzymy jednak, że nas słyszy, że dzięki intensywnej i ciągłej rehabilitacji będzie mógł do nas wrócić. Niestety, możliwe jest to tylko w prywatnych ośrodkach rehabilitacyjnych, które bardzo dużo kosztują. 

Tata to bardzo dobry człowiek. Zawsze wesoły, pomocny. Potrzebujemy go w naszym życiu. Ma tylko 65 lat i wnuczki do utulenia i ukochania. Na jego wybudzenie czeka kochająca żona, stęsknione dzieci i wnuczki. Proszę, pomóżcie nam o niego zawalczyć! 

Anna, córka