Niestety przyszło mi prosić ludzi dobrej woli o pomoc. Opiekuje się chorym tatą, który jest już w podeszłym wieku. Tata diabetyk rok temu wylądował w szpitalu i nastąpiło u niego uszkodzenie mózgu, co w chwili obecnej oznacza, że praktycznie nic nie może robić samemu. Nie brał wszystkich leków, bo nie było go na nie stać. Ma również objawy Alzheimera. Nie może sam brać leków i wstrzykiwać sobie nawet insuliny. Ma problemy z poruszaniem się i niestety prawie nie wychodzi z domu. Myśleliśmy o zakupie chodzika dla osób niepełnosprawnych, ale nawet na to nas nie stać...

Z emerytury taty nie zostaje za wiele po zakupie leków i opłat. Niestety tata zaciągnął swego czasu zobowiązania i przez to ma trudną sytuację finansową. Do tej pory dawałem radę wspierać go finansowo. Dziś już cała ta sytuacja mnie przerasta. Koszty leków są zbyt duże. Nie jestem w stanie już sam wspierać taty w walce o lepsze jutro, ponieważ sam zaczynam mieć problemy zdrowotne. Będę wdzięczny za każdą pomoc od ludzi dobrej woli.

Nigdy bym nie pomyślał, że przyjdzie mi o nią prosić, a nawet wręcz się tego wstydzę, nie pozostaje mi jednak nic innego...

Piotr