Tetiana Haidash

Mieszkam w Polsce od wielu lat, uczciwie i pracuję i traktuję Polskę jako mój dom. Tutaj wychowuję również dwójkę moich synów. Do niedawna moje życie toczyło się zwykłym rytmem, praca, dom, obowiązki matki we wspieraniu moich dzieciaków. Odnalazłam się w Warszawie, poznałam tu mnóstwo życzliwych ludzi, z którymi spędzałam czas nie tylko w pracy ale także poza nią.

To co wydarzyło się w ostatnich dniach wywróciło cały nasz świat do góry nogami! Ja będąc bezpieczna w Warszawie pomogłam uciec przed wojną mojej najbliższej rodzinie. Wyjechali zagubieni, przestrzeni, zdezorientowani! Przygarnęłam ich do swojego małego mieszkania, chciałam pomóc tak, jak w przeszłości wiele osób pomogło mi.

Nie chciałam prosić o pomoc innych, starałam się udźwignąć wszystkie obowiązki i zobowiązania samodzielnie. Kiedy osoby z mojego najbliższego otoczenia dowiedziały się o mojej rodzinie zaoferowały pomoc. Odmówiłam wsparcia finansowego, ale wciąż grupa życzliwych ludzi, których miałam okazję spotkać na swojej drodze skrzyknęła się i w dniu przyjazdu mojej rodziny pomogła mi w zorganizowaniu noclegu, materacy, pościeli, jedzenia. Byłam i jestem ogromnie wdzięczna.

Początkowo miała dołączyć do mnie tylko siostra z dwójką dzieci, ale okazało się, że więcej moich bliskich potrzebuje pomocy. Otworzyłam drzwi mojego domu dla innych.

Staraliśmy się być samowystarczalni, ale sytuacja jest trudna, a nawet bardzo trudna. Moja rodzina uciekła przed wojną. Obecnie 10 osób, w tym czworo, dzieci mieszka w moim skromnym mieszkaniu na 36 m2. Wierzę, że sobie poradzimy, ale chwilowo potrzebujemy wsparcia. Dlatego też zdecydowałam się otworzyć tę zbiórkę i poprosić o pomoc.

Potrzebujemy wsparcia na bieżące potrzeby, jedzenie, ubrania, leki, artykuły pierwszej potrzeby. Musimy na nowo zorganizować się w tej niewielkiej przestrzeni, w nowym miejscu, który jest teraz naszym wspólnym domem.

Dziękuję Wam ogromnie za wszelką pomoc i wsparcie!