Wspaniały tata i kochający mąż walczy z bezlitosnym NOWOTWOREM❗️ Potrzebna pomoc❗️

Tomek to mój ukochany mąż i tata naszej córki Zosi. Najwspanialszy człowiek, jakiego los postawił na mojej drodze, zawsze pomocny i uczciwy. Nigdy nie przeszedł obojętnie obok czyjegoś cierpienia. Mieliśmy plany, marzenia.... Ale los miał dla nas inny scenariusz…

Do lekarza udał się przez z pozoru niegroźne objawy – ból brzucha, częste zgagi i bardzo szybką utratę wagi. 18 października 2022 roku Tomek obchodził swoje 46 urodziny, a już kilka dni później, poznaliśmy tę straszną diagnozę... To, co usłyszeliśmy, wywróciło nasz świat do góry nogami. RAK ŻOŁĄDKA z nielicznymi przerzutami... To brzmiało jak wyrok. 

Całe życie przebiegło nam przed oczami, czas się zatrzymał, a w głowie pojawiało się tysiąc myśli na sekundę… Jak to będzie, co dalej, ile mamy czasu, czy się uda…? Nikt nie potrafił nam odpowiedzieć…

Ze szczęśliwej, kochającej się, wspaniałej, pracowitej rodziny, staliśmy się rodziną walczącą o życie naszego ukochanego. Zmieniły się priorytety, marzenia odeszły na bok, jednak ani przez chwilę nie przestaliśmy wierzyć, że będzie dobrze i że damy radę. 

Już w grudniu 2022 roku Tomek przeszedł pierwszą chemioterapię. Przez prawie rok, co 2-3 tygodnie, spędzał kilka dni w szpitalu. Jego stan się pogarszał, więc wykonano zabieg wszczepienia portu naczyniowego, co ułatwiło podawanie leków. W międzyczasie wykonywaliśmy następne badania, rezonans, tomograf, konsultacje we Wrocławiu, w Otwocku i wiele innych. Niestety kontrolne wyniki ponownie nas złamały… NOWOTWÓR zaatakował otrzewną, przez co niemożliwe jest przeprowadzenie operacji usunięcia żołądka.

Mieliśmy ogromną nadzieję, że się uda, że choroba się zatrzyma. Niestety spustoszenie, które ten potwór wyrządza w organizmie naszego Tomka, jest coraz większe. 

Trzeba było zmienić sposób leczenia, wprowadzić kolejne wlewy i terapię celowaną. Niestety organizm odrzucił lek. Nie opuszczał nas strach, nie wiedzieliśmy co będzie dalej… Znów pełni obaw czekaliśmy na kolejne kontrolne wyniki tomografu… Jednak NOWOTWÓR DAŁ KOLEJNE PRZERZUTY! Zostały zaatakowane węzły chłonne, kości, pęcherz moczowy… To dramatyczne informacje!

Nie poddajemy się i walczymy dalej. Tomuś niestety coraz gorzej znosi chemię. Ból i cierpienie są wypisane na jego twarzy każdego dnia… Mało je, znosi na przemian zaparcia i biegunki, ciężkie do zatrzymania wymioty i gwałtowny spadek wagi…  Nie ma już sił.

Naszą rodzinę utrzymuję sama. Mąż nie może podjąć żadnej pracy, przez co obecnie jest zdany wyłącznie na zasiłek rehabilitacyjny. Mamy kochaną córeczkę Zosię, która bardzo źle znosi chorobę taty. Sama czeka na operację, która jest niezbędna ze względu na kontuzję. Zosia trenuje koszykówkę i judo. Tomek jest jej najwierniejszym fanem – do czasu diagnozy jeździł z nią na wszystkie zawody i mecze… Serce pęka na samą myśl, że to wszystko zostało nam to tak brutalnie odebrane. Jakby tego było mało, ja również muszę mierzyć się z problemami zdrowotnymi... Robię wszystko, by nie przeszkodziły mi w walce o zdrowie mojego ukochanego męża, ale jest niezwykle trudno...

Leczenie, dojazdy, środki wspomagające i leki kosztują bardzo dużo. Wydatki przewyższają nasze dochody, a oszczędności już dawno się nam skończyły. Musimy poprosić o pomoc, choć jest to dla nas bardzo trudne. Zdrowie Tomka jest dla najważniejsze, zrobimy wszystko, by pokonać tę straszną chorobę. Ma przy sobie kochającą żonę, córeczkę, wspaniałych przyjaciół – nie odpuścimy! Nie pozwolimy, by śmierć go nam odebrała. Błagam, pomóż!

Z wyrazami wdzięczności – pełna nadziei, kochająca żona Sylwia z córką Zosią