Sześcioro dzieci potrzebuje twojego wsparcia, by zacząć lepsze życie!

Proszę, pomóż naszej rodzinie!
Od 2019 roku jesteśmy pieczą zastępczą. W 2024 w maju kupiliśmy dom, aby powiększyć nasza rodzinę i od lipca 2024 jesteśmy Rodzinnym Domem Dziecka.

Do naszego domu dołączyły kolejne dzieci po bardzo dużych przejściach (przemoc, pedofilia, alkohol). Te wspaniałe dzieciaki są dziś otoczone miłością i bezpieczeństwem - zaczęły się otwierać.

To również dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, które nie radzą sobie z emocjami. Zdarzały się nawet przypadki wykorzystania swojej siły nam młodszymi. Te dzieci zrobiły ogromny krok do przodu. Zarówno intelektualny, jak i emocjonalny. Niestety to wciąż jeszcze mało,mby dorównać swoim rówieśnikom.

Dlatego pojawił się pomysł na zajęcia TUS. To wspaniała praca nad emocjami i agresją.

Zajęcia w pracowni edukacyjno-terapeutycznej pomogą nadrobić zaległości w edukacji. Niestety ja - będąc mamą, nie dam rady być też nauczycielem.

Dzieci potrzebują wsparcia psychologa czy zajęć z logopedą.

Czekamy też na zajęcia z seksuologiem i na wizytę u ginekologa dziecięcego. Jednakże to stanie się dopiero wtedy, gdy dostaniemy znak z Centrum Pomocy Dzieciom, że możemy jechać. 

Poznaj naszą rodzinę:

W naszym domu mieszka 11 osób i pies.

Oskar - to mój najstarszy syn biologiczny - 17-latek. To ambitny chłopak, podróżnik. Oskar uczy się w szkole w chmurze, pracuje i wolny czas poświeca na zwiedzanie. Choruje na niedobór alfa 1 antytrypsyny - ma orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim na stałe. Jest pod opieką Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.

Oliwier - mój syn biologiczny - 16-letni szalony chłopak, wspaniały i pracowity. Uczy się w drugiej klasie, zawód: mechanik samochodowy. Oliwier uwielbia chodzić na praktyki, jego pasją jest motor cross. Razem ze znajomymi trenuje na torze. Oliwier choruje też na niedobór alfa 1 antytrypsyny. Ma orzeczenie o niepełnosprawności. Jest pod opieką Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.

Jakub - mój syn adoptowany, lat 8. Mądry i zwariowany chłopak. Ma zdiagnozowany FAS, uczy się bardzo dobrze. Uczęszcza na zajęcia integracji sensorycznej. Nie radzi sobie z emocjami, ma orzeczenie o niepełnosprawności. Kuba jest pod opieką Poradni Endokrynologicznej. Czekamy na hormon wzrostu.

Dawid - lat 4, mój najmłodszy adoptowany  syn. To mały urwis. Uczęszcza do przedszkola i uwielbia spędzać czas z Oliwierem.

Fabian - 13-letni chłopiec umieszczony w RDD z powodu alkoholizmu mamy. Uwielbia piłkę nożną, uczęszcza na treningi do klubu sportowego u nas w Miastku. Ciężko mu było się dostosować do nas, bo wcześniej był sam z mamą (nie ma rodzeństwa). Wykorzystywał swoją przewagę siłową i robił krzywdę młodszym dzieciom. Na stan obecny nie wróci do mamy.

Patryk - lat 11, chodzi do 3 klasy. Dopiero w pogotowiu opiekuńczym nauczył się czytać. Idzie mu ciężko, ale jest sumienny. Jest cichy i skromny. Ma orzeczenie z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (PPP) o niepełnosprawności intelektualnej lekkiej. Podczas pobytu u nas zdiagnozowane zostało niewidzenie na jedno oko. Patryk ma też częste bóle głowy. Czekamy na wizytę u neurologa. W marcu byliśmy na diagnozie FAS. Czekamy na opinię. Został złożony wniosek i wydanie orzeczenie o niepełnosprawności z PCPR.

Sylwia - dziesięcioletnia dziewczynka, chodzi do 3 klasy - gdy do nas przyszła, nie umiała czytać i pisać. Obecnie przepisuje zdania, wyrazy. Zna wszystkie literki, przeczyta wyraz, ale go jeszcze nie połączy. Podcięliśmy wędzidełko, założyliśmy aparat słuchowy na lewe ucho - ma niedosłuch 30 %, wykryto u niej wadę wzroku +5. Na chwilę obecną nosi okulary +3, w maju zrobimy wymianę na +5. W marcu byliśmy na diagnozie FAS. Czekamy na opinię. Sylwia uczęszcza raz w tygodniu do regionalnej fundacji “Sprawni inaczej“ na zajęcia logopedyczne. Ma niewyraźną mowę. Sylwia posiada orzeczenie z PPP o niepełnosprawności intelektualnej znacznej i  orzeczenie o niepełnosprawności z PCPR. W czerwcu mamy wizytę na Oddziale Endokrynologicznym -  czekamy na hormon wzrostu.

Natalia - lat 9, uczęszcza do 2 klasy. To szalona dziewczynka, uzależniona od słodyczy i telefonu. Uczy się przeciętnie. Kiedy zostaje sama w pokoju, w nocy zapala światło i otwiera drzwi.

Brajan - siedmiolatek uczęszczający do zerówki. Brajan jest bardzo czuły na ból. Każde lekkie uderzenie albo nawet potkniecie powoduje niesamowity szloch. Nie chce się przytulać. Nie umie chodzić tip-topami. Szuka wszędzie rodzeństwa. Boi się być sam w pokoju. Ma wczesne wspomaganie nauczania. Nie zna literek i ma problemy z zapamiętywaniem. Został złożony wniosek o orzeczenie niepełnosprawności z PCPR. W marcu byliśmy na diagnozie FAS. Czekamy na opinie. 

Patryk, Sylwia, Natalia i Brajan są z rodziny, w której obecny był alkohol, przemoc i pedofilia. Ojciec dzieci był w więzieniu rok, dla matki wciąż toczy się sprawa karna.

Jako rodzina zostaliśmy objęci opieką Centrum Pomocy Dzieciom w Gdańsku (jest to Centrum Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę) otrzymaliśmy pomoc prawną, zaczynamy też warsztaty rodzicielskie. Na tę chwilę dzieci niestety nie będą mogły uczestniczyć w terapii ze względu na dojazdy.

My jako rodzice wspieramy nasze dzieci z całych sił. Dajemy im bezgraniczną miłość, bezpieczeństwo i przynależność. Staramy się być cały czas przy nich, chociaż ogarnięcie takiej gromadki to nie lada wyzwanie. Organizujemy im czas, wyjeżdżamy wszyscy razem. Pomagamy nadrobić zaległości.

Niestety sami nie jesteśmy w stanie uporać się ze wszystkimi problemami, jakie spotkały dzieci. Dlatego zgłaszamy się do Was z prośbą o pomoc - zebrane środki umożliwią nam sfinansowanie dzieciom zajęć TUS, które pomogą im rozpocząć nowe, lepsze życie. 

Pomóż nam podarować im nowy start.
Dziękuję za każdą wpłatę.

Mama