By zobaczyć nadzieję, mimo codziennego trudu

Wiadomość o tym, że zostanę mamą, była jedną z tych, które cieszą w życiu najbardziej. Zarówno poród Pawełka, jak i Wiktora był tym przeżyciem, które zapamiętuje się na zawsze. Gdy tylko przywitałam ich na świecie, zmęczenie nieustannie mieszało się z ogromną radością. Niestety, szybko okazało się, że moi synkowie mają problemy z napięciem mięśniowym, a ich rozwój jest opóźniony. 

Chłopcy, mimo że mają już po kilka lat, nie są w stanie samodzielnie chodzić. Lekarze podejrzewają u Wiktora i Pawła chorobę genetyczną, jednak wciąż jesteśmy w trakcie badań. Dziś pewne jest jedno. Chłopcy potrzebują intensywnej rehabilitacji, by mogli walczyć o swoją sprawność. Jej koszty są dla mnie niemożliwe do udźwignięcia, dlatego proszę, pomóż!

Monika, mama