Wiktoria wkrótce skończy 8 lat, a w swoim krótkim życiu doświadczyła więcej cierpienia, niż niejeden dorosły. Już w trakcie trwania ciąży wiedzieliśmy, że nie jest dobrze. Córeczka przyszła na świat z torbielami mózgu. W pierwszych 12 miesiącach przeszła aż pięć operacji, a każda z nich wiązała się z ogromnych strachem i stresem. Wiki ma wszczepioną zastawkę komorowo-trzewną, do tego doszło Mózgowe Porażenie Dziecięce. Żeby mogła być sprawniejsza i bardziej samodzielna, potrzebuje operacji ścięgna Achillesa i wielu godzin rehabilitacji. 

Dzieciństwo mojej córeczki już nigdy nie będzie wyglądało tak, jak codzienność jej rówieśników. Zamiast zacisza własnego pokoiku, wiele tygodni spędziła na szpitalnych oddziałach. Pięć zabiegów dla takiego malucha musiało być traumatycznym przeżyciem. Ciągłe badania, narkozy, wkłucia złych igieł w delikatne rączki i nóżki. Dobrze, że ona nie będzie tego pamiętała. Ja jednak nigdy nie wyrzucę tych bolesnych obrazów ze swojej głowy…

Nieprawidłowe napięcie mięśniowe, wzorce ruchowe, kiepskiej jakości odruchy obronne i wiele innych. Lista trudności, z którymi mierzy się córeczka, jest bardzo długa. Staram się jej pomagać na każdym kroku, jednak czasami serce aż krwawi, kiedy widzi niemoc i ból. Naszym chlebem powszednim stała się rehabilitacja. Jedynie ciężka i monotonna praca może pozwolić na odzyskanie chociaż części z utraconej sprawności.

Wiktoria porusza się samodzielnie, ale chodzi bardzo niestabilnie. Często ma problem z utrzymaniem równowagi, czasem się przewraca i trzeba ją asekurować. Żeby to się poprawiło, córeczka musi przejść operację wydłużenia ścięgna Achillesa. Lekarze w tym miejscu widzą przyczynę nieprawidłowego chodu i to dla niej jedyna szansa, żeby mogła w przyszłości normalnie się poruszać. 

Po operacji lewa nóżka Wiktorii zostanie umieszczona w gipsie na sześć tygodni. Później córeczka będzie musiała nosić specjalne ortezy, by stopa utrzymywała się na właściwym poziomie. Kolejnym etapem do sprawności jest rehabilitacja. Po niej Wiktoria będzie musiała na nowo uczyć się chodzić. Wszystko to jednak wiąże się z ogromnymi wydatkami...

Cena za zdrowie mojego dziecka jest bardzo duża. Operacja, ortezy i rehabilitacja - skąd brać na to pieniądze? Sama wychowuję córeczkę i jej młodszego brata, u którego stwierdzono spektrum autyzmu. Problemy piętrzą się w nieskończoność, czasami nie mam już sił na nic... Proszę, pomóż mojej córeczce w walce o lepsze życie. Pomóż Wiktorii dobrze przejść przez życie...

Agnieszka, mama