Darczyńcy Fundacji Siepomaga mają wielkie serca! Dzięki Waszej pomocy udało nam się zapewnić Wojtkowi turnus rehabilitacyjny i operację, która poprawiła jego sprawność i dała ulgę w cierpieniu. 

Trudno wyrazić słowami, jak bardzo jestem Wam wdzięczna! Niestety nasza walka cały czas trwa, a przed nami jeszcze długa droga, dlatego dziś ponownie proszę Was o wsparcie.

Oto nasza historia:

Najpierw, po długiej chorobie, odeszła mama. Tato zmarł rok później. Śmierć obojga rodziców była ciosem dla mnie i mojego rodzeństwa. Najmłodszy z nas, Wojtek, od urodzenia zmaga się z mózgowym porażeniem dziecięcym. Gdy straciliśmy rodziców, miał tylko dziesięć lat. Nie było nawet mowy, by mój młodszy braciszek trafił do domu opieki. Od siedmiu lat jestem jego prawnym opiekunem i zajmuję się Wojtkiem najlepiej, jak potrafię... 

Wiedziałam, że nie mogę się załamać. Niepełnosprawność zdeterminowała nasze całe życie. Wojtek nie potrafi samodzielnie się poruszać, wymaga całodobowej opieki. Jest nastolatkiem zamkniętym w swoim ciele i potrzebuje specjalnych warunków, by mógł codziennie funkcjonować. 

Śmierć rodziców była początkiem naszej wspólnej walki, nierównej i okrutnej, ale przecież mamy siebie... 

Dzięki Waszemu wsparciu Wojtek przeszedł operację fibrotomii i poczuł w końcu ogromną ulgę. Przestały go męczyć ciągłe przykurcze mięśni, dzięki czemu dużo łatwiej mu się walczy o lepszą sprawność. Po operacji musi nadal intensywnie ćwiczyć, co oznacza kolejne długie godziny na sali rehabilitacyjnej. Turnusy rehabilitacyjne to kroki milowe dla jego sprawności. Pozwalają bratu na największe postępu, wspierają jego samodzielność, jak i pewność siebie. 

To wszystko, chociaż tak bardzo potrzebne, jest potwornie drogie. Sama nie zdołam pomóc mojemu bratu. Dlatego znów proszę Cię o pomoc. Już raz poznaliśmy tę ogromną moc pomagania. Proszę, pozwól nam ją znowu poczuć. Zawalcz razem ze mną o lepsze jutro dla Wojtka!

Ola, siostra Wojtka

Kwota zbiórki jest kwotą szacunkową