Wsparcie potrzebne na już! Badź siłą i nadzieją Wojtka!

Gdy straciliśmy rodziców, Wojtek miał tylko dziesięć lat. Nie było mowy, by mój młodszy braciszek trafił do domu opieki. Postanowiłam zostać jego prawnym opiekunem i zajmuję się Wojtkiem najlepiej, jak potrafię! Choć wiem, że nie mogę się poddać, niepełnosprawność Wojtka determinuje nasze życie…

Wojtek ma mózgowe porażenie dziecięce. Nie potrafi samodzielnie się poruszać, wymaga całodobowej opieki. Jest nastolatkiem zamkniętym w swoim ciele i potrzebuje specjalnych warunków, by mógł funkcjonować jak najlepiej i bez bólu. To wszystko, chociaż tak bardzo potrzebne, jest potwornie drogie!

W jego codzienności najważniejsza jest regularna rehabilitacja, szczególnie ta realizowana podczas turnusów rehabilitacyjnych. By Wojtek mógł zaznać choć odrobinę samodzielności, potrzebuje także sprawnego wózka inwalidzkiego. Niestety, ten, z którego obecnie korzysta, trzeba wymienić!

Koszt turnusów rehabilitacyjnych i specjalistycznego wózka inwalidzkiego to ogromne obciążenie finansowe, z którym nie jestem w stanie sobie poradzić sama. Każdy turnus to wydatek rzędu 10 tysięcy złotych, a Wojtek potrzebuje ich co najmniej cztery razy w roku, aby jego mięśnie były w lepszej kondycji, a ból spowodowany przykurczami i napięciami mięśni był mniejszy.

Nasz budżet opiera się na świadczeniach oraz rencie Wojtka, co ledwo wystarcza na codzienne potrzeby. Ja nie mogę podjąć pracy, bo Wojtek wymaga stałej opieki. Mimo tego codziennie walczę o jego lepsze życie, bo wiem, że każda godzina rehabilitacji, każde ćwiczenie to krok bliżej do tego, by Wojtek poczuł się lepiej i mógł cieszyć się codziennością.

Proszę Was o pomoc, bo bez niej nie damy rady. Wierzę, że razem możemy sprawić, by Wojtek miał szansę na lepsze jutro – bez bólu, z nadzieją na samodzielność i radość w oczach. Dziękuję z całego serca za każdą pomoc!

Ola, siostra Wojtka