Zbigniew Wieczorek, 58 lat

Mój Tata, Zbigniew, prowadził spokojne życie. Cenił sobie drobne przyjemności i czas spędzony w naturze. Lubił wędkować, spacerować i zbierać grzyby. Z pasją zajmował się hodowlą gołębi. W 2022 roku zdał prawo jazdy. Cieszył się, gdy mógł usiąść za kierownicą. Niestety, to wszystko jest już tylko przeszłością...

Ułamek sekundy obrócił dotychczasową codzienność w bolesne wspomnienia. Na skutek wypadku Tata uszkodził rdzeń kręgowy. Już nigdy nie stanie na własne nogi. Nie wróci do pracy, ani do swojego mieszkania. Zdiagnozowano u niego czterokończynowy paraliż, przez co Tata wymaga stałej opieki i rehabilitacji.

Rzeczywistość Taty bardzo się zmieniła. Ja muszę przygotować się do zmian w mojej. Od teraz naszej. Chciałabym prosić Was o wsparcie w zapewnieniu Tacie rehabilitacji i opieki oraz dostosowaniu mojego mieszkania do jego potrzeb.

Dziękuję, że mogę liczyć na Wasze wsparcie.

Patrycja, córka