Stowarzyszenie "mali bracia Ubogich" zorganizowało 3 spotkania wielkanocne (w dniach 27 - 31 marca 2010), w 3 miastach Polski: Warszawa, Lublin i Poznań. W sumie przy wielkanocnych stołach zasiadło ponad 200 osób. Seniorów, którym stan zdrowia nie pozwolił przybyć na spotkania odwiedzili wolontariusze Stowarzyszenia z drobnymi wielkanocnymi upominkami i życzeniami. Wszystkim Darczyńcom gorąco dziękujemy!
Kasia postanowiła oddać zebrane dotąd pieniądze dla innego podopiecznego Fundacji CUD, a sama poszuka możliwości wypożyczenia pompy insulinowej. Zebrane środki przeznaczyliśmy na realizację akcji społeczno-edukujacyjnej pod hasłem “Razem Pokonujemy Przeszkody”.
Po 7 latach Pawła życie w końcu się ruszyło - i to dosłownie. Przez tyle lat było zamknięte w czterech ścianach, że kiedy wózek dotarł do mieszkania Wyglądałów, chłopak nie ukrywał wzruszenia. Nie miał problemów z jego obsługą, chociaż początkową wersję z systemem nadmuchowo-ssącym zamieniono na sterowanie za pomocą dwóch joystików, które Paweł obsługuje brodą i policzkiem.Poruszenie nastąpiło nie tylko w życiu Pawła, ale też całej jego rodziny. Mieszkanie, w której do tej pory mieszkali, znajduje się na pierwszym piętrze. Przez lata, kiedy Paweł był przykuty do łóżka, nie stanowiło to żadnego problemu. Ale teraz, kiedy może się przemieszczać, trzeba było usunąć wszystkie przeszkody na jego drogach. Pierwszą była zmiana mieszkania na parterowe, druga, poszerzenie drzwi.Rehabilitacja wzmacnia mięśnie Pawła, które "odzwyczaiły się" od pozycji siedzącej. Paweł wspomina, że przez całe 5 miesięcy trwania zbiórki nie wierzył, że się uda. Wyzwanie było ogromne - 74.000 zł. Ponad 500 osób zrzuciło się na jego wózek, który w pojedynkę byłby poza zasięgiem kieszeni rodziny Wyglądałów. Teraz otwierają się przed Pawłem wszystkie drzwi - zarówno te, przez które będzie mógł sam przejechać, jak i te, otwierające nowy rozdział w jego życiu.Słowa wdzięczności i podziękowania od Pawła:- Chciałbym bardzo podziękować za pomoc w zdobyciu funduszy na wózek.Teraz mogę siedzieć i przemieszczać się, na razie po domu, lecz niedługo to się zmieni i będę mógł wyjść na dwór! Jeszcze raz dziekuję SiePomaga i ludziom którzy wpłacali pieniądze na mój cel. Jestem bardzo wdzięczny za pomoc!! Moje życie się zmieniło. W galerii zamieszczamy nowe zdjęcia, faktury za wózek oraz rachunek za rehabilitację. A także filmik z podziękowniami, który przesłał Paweł.
Udało nam się zabrać potrzebną kwotę na zakup piaskownicy, zjeżdżalni, huśtawki i trampoliny dla chorego Piotrusia. Przeczytajcie poniżej relację z wręczania prezentów: Ze względu na zły stan zdrowia naszego Podopiecznego odwiedziliśmy w Szpitalu w Szczecinie. Do samochodu zapakowaliśmy piaskownicę i trampolinę, natomiast huśtawkę ze zjeżdżalnią wysłaliśmy wcześniej. Piotruś od rana wypatrywał nas w oknie, a jak zobaczył pięknie opakowane paczki to kilka razy pytał się czy to naprawdę dla niego. Przy pomocy piątki wolontariuszy z Kanady prezenty zostały szybko rozpakowane. Chłopczyk z radością z pomocą mamy wypróbował najpierw swoja nową trampolinę, a potem z zachwytem usiadł w nowej piaskownicy, niestety jeszcze pustej. Wszyscy goście zgodnie stwierdzili, że nigdy nie widzieli nikogo, kto tak by się cieszył z otrzymanych prezentów i ze złożonej mu wizyty. Na koniec chłopczyk oświadczył mamie, że najbliższą noc spędzi w swojej nowej piaskownicy. Wszyscy bardzo się cieszyli, że Piotrusia czeka jeszcze jedna niespodzianka po wyjściu ze szpitala – huśtawka ze zjeżdżalnią. Sponsorem piaskownicy dla Piotrusia była firma JazzBaby. Huśtawka i zjeżdżalnia zostały zakupione dzięki funduszom wpłaconym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych BPH TFI. Na zakup trampoliny wykorzystaliśmy fundusze zebrane poprzez portal internetowy siepomaga.pl Wszystkim z całego serca dziękujemy – Wasza pomoc sprawiła, że Piotruś poczuł się najszczęśliwszym chłopcem na świecie.
Dziękujęmy wszystkim za wsparcie naszej akcji, która trwała od 1 grudnia 2009 do 15 stycznia 2010. W tym czasie na konto Funduszu Edukacyjnego z różnych żródeł wpłynęło 1 007 012, 31 zł. 31 maja 2010 roku zespół Fundacji Świętego Mikołaja wspólnie z komisją złożoną ze specjalistów oraz osobami zaangażowanymi w działalność na rzecz rodzicielstwa zastępczego ocenił nadesłane do Fundacji projekty wsparcia. Nagrodziliśmy dotacjami 173 projekty zgloszone przez rodzinne domy dziecka i zawodowe rodziny zastepcze z całej Polski. Dzięki środkom z Funduszu Edukacyjnego ponad 1250 dzieci ma szansę na odrobienie zaległości szkolnych i rozwijanie talentów. Łącznie rodzinne domy dziecka i zawodowe rodziny zastępcze otrzymają 1,15 mln złotych wsparcia. Dziękujemy wszystkim za pomoc.
Bardzo dziękujemy "Pomagaczom". Dzięki Wam Małgosia Małgosia ma "nowe stópki"! Pokonała też strach przed bólem - tak bardzo bała się, że samodzielne kroki spowodują cierpienie. Jednak w końcu się udało i Małgosia powolutku, jeszcze nieśmiale i niezdarnie zrobiła pierwsze kroki. Ale wszystko po kolei... 2 marca Małgosia była w Poznaniu w celu założenia gipsów na nóżki, żeby je porozciągać przed operacją. Kosz tylko tej "procedury" to równe 1000 zł...Małgosia spędziła w gipsie 2 tygodnie, a 16 marca Małgosia czekała ją operacja. 31 marca z nóżek dziewczynki zostały zdjęte te wielgachne gipsy, a w ich miejsce zostały założone zgrabniejsze, chociaż nadal pod pupę. Wyjmowanie drutów odbyło się miesiąc później... Aczkolwiek nóżki Małgosi już po zdjęciu gipsu wyglądały inaczej, niż po poprzednich operacjach. Według słów mamy Małgosi - lepiej. W maju Małgosi założono krótkie gipsy. Początkowo przystosowanie do nowej sytuacji było bardzo trudne - samo zdjęcie dużych gipsów (na całe nóżki) było traumatycznym przeżyciem dla Gosi - skóra odizolowana od otoczenia po prostu boli. Boli wyciągnięcie drutów. Bolą uwolnione kolana. 4 maja po raz pierwszy Małgosia stanęła - na czworaka. Strach przed postawieniem nóżek mijał powoli. Najważniejsze, że minął i na koniec maja Małgosia zaczęła chodzić. Co prawda jeszcze w gipsach, ale można było na nie założyć buciki. W lipcu Małgosia była na turnusie rehabilitacyjnym w ośrodku "Michałkowo", gdzie chodziła w specjalnym kombinezonie, miała plastrowane nóżki i wykonywała różne ćwiczenia. Zobaczcie zdjęcia - jak pięknie wyglądają jej nóżki - proste, stawiane na całej stopie. Teraz tylko jeszcze rehabilitacja - zbytnie przeprosty kolan, czasami problemy z utrzymaniem równowagi, no i nauczenie się chodzenia na całych stopach. Udało się. Dziękujemy!
Dzięki społeczności Siepomaga, udało nam się zebrać 120 zł na wymarzoną ramkę cyfrową dla naszej Gosi. Za 290 zł zakupiliśmy bardzo fajną ramkę firmy Kodak i wręczyliśmy ją trochę onieśmielonej nastolatce, podczas jej 18 urodzin, które odbyły się w Klinice Transplantacji Szpiku, Onkologii i Hematologii Dziecięcej we Wrocławiu, sprawiając jej tym prezentem wielką radość ! Warto było przeżyć te cudowne chwile z Małgonią, bo dziś niestety nie ma jej już wśród nas :( Dziękujemy, że spełniliście z nami jedno z ostatnich marzeń Gosi!
Sprawozadnie z realizacji akcji w pliku WORD. Dziękujemy wszystkim, którzy poparli cel, szczególne podziękowania tym , którzy cel wsparli finansowo.
Dzięki Pomagaczom udało się zebrać potrzebną kwotę na wózek dla Asi. Wraz z rodziną Joasi jesteśmy bardzo wzruszeni odzewem Pomagaczy. Dziewczynka otrzymała już wózek. Jego ostateczny koszt wyniósł 18 150 zł. Dzięki Waszej pomocy Asia będzie mogła opuścić łóżko i "zobaczyć świat" poza domem. Zamykamy więc zbiórkę i bardzo Wam wszystkim dziękujemy za okazaną pomoc i wsparcie!